سلام استادعزيز
عيدمبارك
گوته بزرگ‌ترين شاعر آلمان است. او در مقدمه خود بر كتاب «محمديات» نوشته ديسون آلماني كه نويسنده شهير عمر ابوالنصر آن را از زبان فرانسه به عربي برگرداند، تحت عنوان سرود محمد[ص] يا فيض اسلام مي‌گويد:
«به چشمه كوه كه پريشان، مملو و صاف است نگاه بينداز، مانند شعاع درخشنده‌اي (گوهري) در بالاي ابرها، ملائكه خير آن را در گهواره‌اش در روزي كه ميان شكاف‌هاي سنگ‌ها لانه گرفته‌اند، رضاع كرده‌اند. به درستي كه آن سخاوتمندانه و پاك از ابر جريان مي‌يابد، آنگاه شاد و خوشحال شديدتر مي‌شود.
در گردنه‌هاي صعب‌العبور حركت مي‌كند، انواع بي‌شماري از سنگ‌هاي سر راه خود را از جا مي‌كند. در سر راه خود خواهران چشمه‌هاي پر آب را كه خود مانند يك مرشد اميني آنها را همراه مي‌برد و اما در گشادگي، رياحين در پاي آن فيضان مي‌كنند و چمن‌زارها از نفس‌هاي آن زنده مي‌شوند و وادي سايه‌دار آن را بر نمي‌گردانند و نه رياحين كه طوقي بر ساق‌هاي آنند و سعي در جدا كردن و سرگردان ساختن آن را به لحاظ فتنه‌انگيزي مي‌كنند...؛ تا آنجا كه مي‌گويد: و اين آستين‌هاي طبيعت بخشنده است كه بدان ياري مي‌بخشند آنگاه در مسير حركت خود از كنار شهرها اسامي آنها را جايزه مي‌دهد و در مقدم آن شهرهايي به وجود مي‌آيند متوقف نمي‌شوند و همواره بانگ برمي‌آورد و به پيش مي‌رود، هيچ توقف‌دهنده‌اي آن را متوقف نمي‌سازد و در پشت خود پراكندگي‌ها و كاخ‌ها را نتيجه فراواني گياه و سبزه و توليد باقي مي‌گذارد و آن خود محمدبن عبدالله[ص] است.»
http://www.payambar azam.ir منبع
امام صادق عليه السلام مي فرمايد :
«حَقٌّ عَلى کُلِّ مُسْلِم يَعْرِفُنا أَنْ يَعْرِضَ عَمَلَهُ فى کُلِّ يَوْم وَ لَيْلَة عَلى نَفْسِهِ فَيَکُونَ مُحاسِبَ نَفْسِهِ، فَإِنْ رَأى حَسَنَةً اسْتَزادَ مِنها، وَ إِنْ رَأى سَيِّـئَـةً اسْتَغْفَرَ مِنْها لِئَلاّ يَخْزى يَوْمَ الْقِيمَةِ.»:
بر هر مسلمانى که ما را بشناسد سزاوار است که در هر شبانه روز عملش را بر خود عرضه دارد و خود حسابگر خويش باشد، اگر حسنه ديد بر آن بيفزايد، و اگر گناه ديد از آن آمرزش خواهد تا اين که روز قيامت رسوا نشود.
