• وبلاگ : la politique
  • يادداشت : اصول گرايي
  • نظرات : 1 خصوصي ، 3 عمومي
  • mp3 player شوکر

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + تورج اكبري 

    شوراي امنيت


    شوراي امنيت قوي‌ترين نهاد سازمان ملل متحد است. منشور ملل متحد اجراي تصميم‌هاي شوراي امنيت را براي تمام اعضاي سازمان ملل متحد الزامي کرده است. اين تصميم‌ها به صورت قطعنامه‌هاي شوراي امنيت اعلام مي‌شود. شوراي امنيت پنج عضو دائم و ده عضو انتخابي دارد. پنج عضو دائم اين شورا در تصميم‌ها و راي‌گيري‌هاي شورا حق وتو دارند. رياست شوراي امنيت نوبتي است و طول مدت آن يک ماه است.
    اعضاي دائم و داراي حق وتو
    • آمريکا
    • روسيه
    • چين
    • انگليس
    • فرانسه
    اعضاي انتخابي
    ?? عضو انتخابي شورا توسط مجمع عمومي براي يک دوره دوساله (که از ? ژانويه آغاز مي‌شود) انتخاب مي‌شوند. هر سال، پنج عضو جديد جايگزين اعضاي قديمي‌تر مي‌شوند. اعضاي کنوني (سال ????) عبارتند از:
    • اسلواکي
    • آفريقاي جنوبي
    • اندونزي
    • ايتاليا
    • بلژيک
    • پاناما
    • پرو
    • جمهوري کنگو
    • غنا
    • قطر
    وتو در ادبيات لاتين به معناي ممنوع مي‌کنم است. اين کلمه براي لغو يکطرفه يک قانون به کار مي‌رود و به اين ترتيب وتو قدرت نامحدودي است که مي‌تواند سبب جلوگيري از (و نه تصويب) تغييرات خاص شود. حق وتو براساس انديشه برتري صلح بر عدالت در اختيار ? عضو دائم شوراي امنيت ،شامل آمريکا ،فرانسه ،انگلستان ،روسيه و چين قرار گرفته است.
    در منشور سازمان ملل متحد هرگز کلمه‌اي به نام وتو قيد نشده‌ است بلکه لزوم جلب ? راي موافق از مجموع ?? راي اعضاي شوراي امنيت که بايد شامل ? راي موافق اعضاي دائم شورا باشد مطرح است ،به اين ترتيب مخالفت يکي از اعضاي دائم به معناي عدم تصويب قطعنامه و به اصطلاح وتوي آن است.