من در خرمشهر مي مانم

جنگ که آغاز شد و خرمشهر در خطر سقوط قرار گرفت، قصد رفتن به شمال کرديم، ولي او گفت: من به شمال نمي‌آيم. برادرهايش نيز به او اقتدا کرده و در خرمشهر باقي ماندند.

روزي که خيابان طالقاني خرمشهر را بمباران کردند، خواهر و برادران شهيد، همگي با هم به بيمارستان رفتند و تا صبح آنجا ماندند و به رسيدگي به احوال مجروحان و کفن و دفن شهدا پرداختند. همان شب، شهيد محمدرضا ربيعي به خانه ما آمد و برايشان غذا برد. شهناز چون دوره آموزش کمک‌هاي اوليه را ديده بود، مي‌توانست در بيمارستان، مفيد باشد.