حتي زماني که ما هر آنچه لازم است براي تامين امنيت اسرائيل انجام مي دهيم، حتي زماني که مي دانيم چه مشکلاتي پيش روي ماست و حتي زماني که پيمان بسته ايم در تمام روزهاي سخت پيش رو از اسرائيل حمايت کنيم، اميدوارم از تحقق روياي صلح ناميد نشويم چرا که اگر تاريخ چيزي به ما ياد دهد-اگر تاريخ اسرائيل چيزي به ما بياموزد- اين است که پيشرفت ممکن است. تحقق صلح ممکن است تلمود به ما مياموزد که تا زماني که انسان زنده است نبايد ايمانش را از دست بدهد و اين پند متناسب با شرايط کنوني است.


تا زماني که در سراسر خاورميانه و دورتر از آن، کساني هستند که براي رسيدن به حقوق و آزادي هاي مشروعي که توسط دولت هاي شان ناديده گرفته شده، برخاسته اند، آمريکا هرگز دست از حمايت از اين حقوق جهاني برنخواهد داشت. و تا زماني که کساني هستند که آرزوي آينده بهتري را دارند، ما هرگز از تلاش براي ايجاد يک صلح عادلانه و مداوم که به اين مناقشه پايان دهد و دو کشوري تشکيل دهد که در همسايگي يکديگر در آرامش و امنيت زندگي کنند، دست بر نخواهيم داشت. اين ايده ال گرايي يا خوش باوري نيست. It’s a hard-headed recognition که يک صلح حقيقي، تنها راهي است که به فلسطيني آرام به عنوان سرزميني براي فلسطيني ها و به کشور يهودي اسرائيل به عنوان سرزمين يهوديان مي رسد.