بحران استان مسلمان نشین سین کیانگ چین

موقعیت جغرافیایی
این استان در شمال شرقی چین واقع شده است از زمانهای بسیار دور منطقه خود گردان «اویغورسین کیانگ» جزئی از کشور چین محسوب می شد و هم اکنون نیز این ناحیه قلمرویی از چین به حساب می آید. مساحت یک و66میلیون متر مربعی این استان، حدود یک ششم کل کشور را در بر می گیرد که آن را جزء یکی از بزرگترین نواحی کشور قرار داده است. این استان دارای 5600کیلومتر مرز مشترک با روسیه، قزاقستان و تاجیکستان در غرب و افغانستان، پاکستان و هند در جنوب غربی می باشد.
اقتصاد کلان
تولید ناخالص داخلی در سال 2004، 02/220 میلیاردین بود که نسبت به سال قبل یازده و یک دهم درصد افزایش داشته است.ضریب تولید ناخالص داخلی (صنایع پایه، تبدیلی): صنایع پایه ارزش افزوده 47/44 میلیارد ینی داشته که 1/5 درصد بیشتر از سال قبل می باشد، صنایع تبدیلی با ارزش افزوده 01/101 میلیاردینی رشد چهارده و سه دهم درصدی داشت. سهم این دو بخش 4/20، 9/45، می باشد.عواید و هزینه ها: عواید منطقه ای 32 میلیارد ین بوده که در مقایسه با سال قبل 0/21 درصد افزایش داشت هزینه منطقه ای 41 میلیارد ین بوده که 3/11 درصد افزایش داشته است.شاخص قیمت مصرف کننده از سال قبل 7/2 درصد افزایش داشته است ادامـــه ی مـطــلــب
نظر بدهید
لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در پنج شنبه 88 تیر 25
ساعت ساعت 12:35 عصر
احتمال بازگشت خشونت به تاجیکستان
طی روزهای اخیر و به دنبال بازگشت عبدا... رحیموف، یکی از رهبران مخالفت دولت تاجیکستان از افغانستان به این کشور، که در جریان جنگ داخلی دهة 90 به صورت مسلحانه با دولت مرکزی در نبرد بود و پس از قرارداد صلح نیز حاضر به تسلیم در برابر دولت نشده بود، تنشهای پراکندهای در شرق تاجیکستان بین هواداران وی و نیروهای امنیتی بروز کرده است. به دنبال همین حوادث، دولت تاجیکستان برای مهار تبعات منفیِ قدرتیابی رحیموف و بروز چالشهای امنیتی از این جهت، به بهانة انجام عملیات مبارزه با مواد مخدر، اقدام به تشدید تدابیر امنیتی و افزایش نیروهای نظامی در مناطقی شرقی کرده و امیدوار است از این طریق بتواند رحیموف و یاران او را به تمکین در برابر دولت مرکزی وادار کند.

|
به گزارش تحلیلی ایراس مراجعت عبدا... رحیموف (که در میان مردم به ملا عبدا... نیز نامبردار است) از افغانستان به تاجیکستان و استقرار او و یارانش در مناطق شرقی این کشور موجی از نگرانی را در دولت دوشنبه برانگیخته است. رحیموف در جریان جنگ داخلی تاجیکستان به عنوان یک فرماندة نظامی در صف گروههای اسلامی مخالف دولت قرار داشت و بسیاری از درگیریهای مسلحانه با دولت را خلال جنگ داخلی این ک شور در دهة 90 رهبری میکرد. او پس از امضاء قرارداد صلح میان مخالفین و دولت در سال 1997 حاضر به تسلیم در برابر دولت مرکزی و تحویل سلاح خود نشد و به همراه شماری از یاران خود به جنبش اسلامی ازبکستان پیوست. رحیموف در سال 2002 به همراه این جنبش به افغانستان رفت و در آنجا مورد استقبال احمد شاه مسعود فرمانده نیروهای «ائتلاف شمال» قرار گرفت. پس از ترور شاه مسعود اخباری از رحیموف نیز منتشر نشد تا اینکه وی در ماه می به تاجیکستان بازگشته است.
بازگشت ملا عبدا... به تاجیکستان همراه با نگرانیهای ملموسی در میان مقامات دولتی از احتمال تشدید ناامنیها در مناطق شرقی این کشور بوده، به ویژه اینکه طی این مدت شمار زیادی از طرفداران سابق او که در جنگ داخلی نیز مشارکت داشتهاند، گرد او جمع شدهاند، به نحوی که بنا به برخی گزارشها شمار هواداران رحیموف که در ابتدای ورود او با تاجیکستان تنها 100 نفر بوده، همکنون به چندین برابر افزایش یافته است. به تبع نگرانیها از قدرتیابی فزایندة رحیموف ایجاد چالش از سوی او برای دولت مرکزی، دولت تاجیکستان میرزا زییِف، وزیر موقعیتهای اضطراری را برای مذاکره و استماع دیدگاههای او نزد وی فرستاد.
شایان ذکر است که زییِف به سان رحیموف بین سالهای 1992 تا 1997 به عنوان یک فرماندة نظامی در صف مخالفین اسلامی دولت قرار داشت و پس از امضاء قرارداد صلح و عفو عمومی پُست وزارت را در دولت امام علی رحمان، رئیسجمهور این کشور عهدهدار شد. با این پیشزمینه، دولت امیدوار بود که وی بتواند رحیموف را مجاب به تمکین در برابر دولت مرکزی کند، اما بر اساس گزارشهای واصله، ملا عبدا... از پیشنهاد زییِف مبنی بر تسلیم به دولت مرکزی امتناع کرده است. ادامـــه ی مـطــلــب
نظر بدهید
لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در یکشنبه 88 تیر 21
ساعت ساعت 5:18 عصر
دیدار بارک اوباما از مسکو ایا تغییری در روابط روسیه- مسکو بوجود خواهد امد
این مقاله را به زبان فرانسه مطالعه فرمایید
La visite de Barack Obama à Moscou, un tournant dans les relations russo-américaines
Par Laure Delcour, directrice de recherche à l’IRIS
Le séjour du nouveau président américain, prévu du 6 au 8 juillet,
suscite beaucoup d’attentes à Moscou après la dégradation des relations
russo-américaines sous la précédente administration, notamment au cours
du second mandat de George W. Bush. Cette visite fait en effet figure
de test pour les deux pays dans les grands dossiers stratégiques qui
les ont opposés ces dernières années.
La
Russie attend d’abord des Etats-Unis qu’ils mettent fin au projet de
bouclier anti-missiles en Europe centrale. L’annonce du déploiement
d’un radar en République tchèque et de dix missiles intercepteurs en
Pologne, pour parer à une éventuelle menace nucléaire iranienne, avait
provoqué début 2007 l’ire de Vladimir Poutine, notamment dans un
virulent discours à la 43e conférence
de Munich sur la sécurité. Le lendemain de l’élection de Barack Obama,
Dmitri Medvedev avait annoncé dans son premier discours annuel à la
nation le déploiement de missiles à Kaliningrad, avant de déclarer y
renoncer quelques mois plus tard. Le président américain devra, à
Moscou, dévoiler plus nettement ses intentions dans ce dossier sur
lequel il n’a, pour l’instant, donné aucune orientation précise : il a
promis de le réexaminer tout en indiquant à Prague, en avril, refuser
d’y renoncer totalement.
La Russie espère également de Washington un terme définitif à
l’élargissement de l’OTAN, notamment à l’Ukraine et à la Géorgie. Sans
octroyer à ces pays le partenariat pour l’adhésion (MAP), le sommet de
Bucarest avait au printemps 2008 affirmé leur vocation à rejoindre un
jour l’Alliance atlantique. En intervenant massivement en Géorgie, la
Russie avait clairement signifié ses limites à l’Occident et porté un
coup d’arrêt aux ambitions atlantiques de Mikhaïl Saakachvili. Les
responsables de l’OTAN comme les autorités américaines (ainsi le
vice-président Joe Biden) n’ont pourtant cessé de rappeler que la
Géorgie, comme l’Ukraine, devaient décider en toute indépendance de
rejoindre l’Alliance.
Ces deux dossiers tisseront la toile de fond d’une visite dont le
désarmement nucléaire constitue la trame centrale. Les deux pays
doivent en effet s’accorder sur des ifs de réduction de leurs
arsenaux stratégiques, dans la perspective du nouveau traité qui doit
remplacer START I à son expiration en décembre. Moscou entend bien lier
cette réduction des armes offensives à un réexamen des armes
défensives, dont le bouclier anti-missiles.
Dans un climat apaisé depuis l’élection de Barack Obama, cette
visite permettra, sinon de résoudre l’ensemble des dossiers, de poser
des bases solides aux relations entre les deux pays. La nouvelle
administration, par la voix du président ou celle d’Hillary Clinton, a
entendu le souhait de la Russie de se voir traitée d’égal à égal. Ce
respect nouvellement témoigné par Washington est nécessaire pour
rétablir une confiance mise à mal ces dernières années. Mais il ne
suffit pas pour donner un avenir et un sens concrets à un partenariat
de facto déséquilibré, en dépit de la volonté affichée d’une égalité
qui appartient bien au passé
نظر
لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در سه شنبه 88 تیر 16
ساعت ساعت 11:38 صبح