اوباما و دیپلماسی 'هات داگ' در برابر ایران

 

اوباما و دیپلماسی "هات داگ" در برابر ایران

روزنامه نیویورک تایمز در شماره روز سه شنبه 12 خرداد (دوم ژوئن) نوشته است که دولت ایالات متحده آمریکا اکنون از دیپلماتهای ایرانی در سراسر جهان دعوت خواهد کرد که در مراسم جشن چهارم ژوئیه (روز استقلال آمریکا) در سفارتخانه های آمریکا شرکت کنند.به نوشته نیویورک تایمز، وزارت امور خارجه آمریکا در یادداشتی که هفته گذشته به سفارتخانه ها و کنسولگری های آن کشور در سراسر جهان فرستاده اعلام کرده که آنها می توانند دیپلماتهای ایرانی در محل ماموریت خود را به جشنهای روز ملی آمریکا دعوت کنند.سفارت ایالات متحده آمریکا در لندن دریافت این یادداشت از سوی وزارت امور خارجه آن کشور را تایید کرده است.نیویورک تایمز می نویسد معمولا در چشنهای استقلال آمریکا از میهمانان با ساندویچ های سوسیس از نوع "هات داگ" پذیرایی می شود.روابط سیاسی میان ایران و آمریکا از زمان تسخیر سفارت آمریکا در تهران توسط "دانشجویان پیرو خط امام" در سال 1358 شمسی قطع شد و از آن زمان تا کنون دیپلماتهای ایرانی به مراسم سیاسی سفارتهای آمریکا در محلهای ماموریت خود دعوت نشده اند.

به نوشته روزنامه نیویورک تایمز یک مقام دولت آمریکا گفته است که "ما از این طریق می گوییم که بر سر راه ارتباط مانع ایجاد نمی کنیم....ما این گونه علامت می دهیم که فرصتی وجود دارد که نباید هدر رود."یک مقام آمریکایی دیگر به نیویورک تایمز گفته وقتی دولت آمریکا در جاهای دیگر در تماس فعال با طرف ایرانی است، منع تماسهای میان ماموران سفارتخانه ها عملا بی معنا است. او به گفتگوی ریچارد هولبروک نماینده ویژه دولت آمریکا در امور افغانستان و پاکستان با محمد مهدی آخوندزاده، معاون وزیر امور خارجه ایران، در لاهه اشاره داشت.نیویورک تایمز می نویسد ارسال مجوز دعوت از دیپلماتهای ایرانی در چشن های استقلال آمریکا در آستانه سفر سه روزه هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه ایالات متحده، به آمریکای لاتین فاش شد.

خانم کلینتون در گذشته از گسترش نفوذ سیاسی و اقتصادی ایران در آمریکای لاتین ابراز نگرانی کرده بود.به نوشته نیویورک تایمز، وی به گروهی از کارکنان ارشد وزارت خارجه آمریکا گفته است که برقراری روابط قوی اقتصادی و سیاسی میان ایران و کشورهایی چون ونزوئلا و نیکاراگوئه در راستای منافع آمریکا نیست



نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در سه شنبه 88 خرداد 12 ساعت ساعت 11:58 عصر


آخرین سخنرانی نصرالله

متن کامل آخرین سخنرانی سید حسن نصرالله
سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله گفت: «به ایهود باراک که می‌خواهد مرا به دادگاه بین‌المللی بفرستد و به دولت اسراییل می‌گویم که مقاومت در روزهایی که شما مشغول رزمایش نظامی هستید در بالاترین درجه آمادگی نظامی قرار دارد. به شما وعده می‌دهم اگر حتی یک نفر فکر کند که می‌تواند مرتکب حماقت حمله به لبنان شود، پیامدهای بزرگ و خطرناکی خواهد داشت».

به گزارش پرس.تی.وی ـ بیروت، سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله دوشنبه شب سخنانی را از طریق تلویزیون برای مردم حاضر در ورزشگاه الرایه در حومه جنوبی بیروت که به مناسبت نهمین سالگرد آزادسازی جنوب لبنان از اشغالگری اسراییل تجمع کرده بودند، ایراد کرد. ترجمه متن کامل این سخنرانی به شرح زیر است:

«در ابتدا به شما، لبنانی‌ها، جهان عرب و اسلام و تمامی مجاهدین روز مقاومت و پیروزی لبنان بر دشمنان لبنان را تبریک می‌گویم. این عید را شهدای ما و خانواده‌های آنها و ملت صبور و آگاه ما که تمامی سختی‌های آوارگی و جنگ را تحمل کردند به میهن و تمامی امت هدیه کردند و ما همواره خواستار آن بودیم که این روز، عیدی ملی بوده و یاد آن گرامی داشته شود تا بدین ترتیب روح مقاومت و ارزش‌هایی که این دستاورد را ایجاد کردند، حفظ شود. لبنانی‌ها بیش از هر زمان دیگری درک می‌کنند که این عید متعلق به آنان است.در چنین روزی، لبنان به عنوان یک کشور عربی کوچک بر قوی‌ترین ارتش منطقه و یکی از قوی‌ترین ارتش‌های جهان پیروز شد. لبنان توانست تا اشغالگری را شکست دهد که حتی پایتخت آن بیروت و نیمی از خاک کشور را اشغال کرده بود. با این حال مقاومت اهالی بیروت، جبل، جنوب، شمال، بقاع و تمامی قهرمانان لبنانی توانست اشغالگر را به شکل تدریجی از لبنان اخراج کند.در چنین روزهایی ملت ما وارد بنت‌جبیل، حاصبیا، شبعا، کفرشوبا و تمامی روستاهای مرزی شده و این خاک را به میهن بازگرداندند. این پیروزی در این روزها پیامدهای زیاد و خطرناک و تاریخی بر دشمن صهیونیستی داشته و تاثیر زیادی بر روند درگیری‌های اعراب و اسراییل بر جای گذاشت و از مهم‌ترین دلایل شروع انتفاضه مردم فلسطین و دیگر تحولات بود. ادامـــه ی مـطــلــب


نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در سه شنبه 88 خرداد 5 ساعت ساعت 6:22 عصر


دیپلماسی عمومی


سخنان  جودیت ای . مک هیل  معاون  دیپلماسی عمومی وزارت امور خارجه آمریکا

در برابر کمیته روابط خارجی مجلس سنای ایالات متحده

 

دیپلماسی عمومی چیست  وسیاستهای جدید دولت آمریکا در این زمینه جه میباشد متن زیر را مطالعه فرمایید:

دیپلماسی عمومی یک فرایند حکومتی ارتباطی با همگان­های خارجی است که می‌کوشد درکی در جهت ایده‌ها و ایده‌آل­های ملت‌شان، مؤسسات و فرهنگشان ایجاد کند.  آن را به مثابه اهداف ملی و سیاست­های رایج خود بدانند.. دیپلماسی عمومی نوعاً از طریق مقدار زیادی از فعالیت­هایی نظیر برنامه‌های رسانه‌ای، برنامه‌های فرهنگی و تبادل برنامه‌های آموزشی تحقق پیدا می‌کند. طبق نظر چانگ و وانگ دیپلماسی عمومی شکلی از روابط عمومی بین‌الملل است.مؤلفان نشان می‌دهند که دیپلماسی عمومی و روابط عمومی درصدد هستند تا به همگان­های هدف با هدف حفظ و مدیریت انگاره‌ها و تسهیم یک طرح بزرگ استراتژیک و عوام­های برنامه‌ریزی شده دست یابند.برای سیگنایتزر و کومبز  این دو حوزه ارتباطی به لحاظ اهداف، فرایندها مفاهیم و ابزارهای­شان با هم همپوشانی دارند. دیپلماسی عمومی شامل ارتباط یک حکومت با مردم سایر ملتها با هدف تأثیرگذاری انگاره ملت فرستنده است. تا جایی که دیپلماسی عمومی در تلاش است تا ادراک و افکار افراد دولت هدف را در جهت  انگاره منبع (ملت) تحت تأثیر قرار دهد و به شکلی از روابط عمومی درآمده است.کونسزیک خاطر نشان کرد که دیپلماسی عمومی حقیقتاً روابط عمومی است که بوسیله یک دولت - ملت، یک مخاطب خارجی را نشانه می‌رود و ترکیبی از تعداد زیادی استراتژی‌های روابط عمومی و تاکتیک‌هایی است که فقط در یک عرضه متفاوت از آنچه در روابط بین الملل سنتی مورد توجه بود، اجرا می‌شود. در حقیقت، یک بررسی تاریخی روابط عمومی ثابت می‌کند که ریشه‌های تاریخی حوزه روابط عمومی به دیپلماسی عمومی برمی‌گردد نظیر ابتکار عمل‌های دیپلماسی عمومی آلمانی و بریتانیایی، دیپلماسی عمومی بوسیله کمیته‌ای مربوط به اطلاعات عمومی که توسط جرج کریل هدایت می‌شد، اجرا می‌شد.کار کارل بایر و همکارانش ارتباط با حکومت­های خارجی و نقش ایوی لی بعنوان یک مشاور برای چند حکومت خارجی شامل اتحاد شوروی و آلمان نازی بودوانگ و چانگ خاطر نشان کردند که اهداف دوگانه دیپلماسی عمومی تلاش هایی برای ایجاد حمایت از سیاست­های خارجی و ایجاد تفاهم بهتر فرهنگی است. دولت - ملتهای مدرن نظیر ایالات متحده خودشان را بیشتر و بیشتر در فضایی از روابط عمومی می‌بینند که مبادرت به ایجاد تأثیر در افکار همگان­های خارجی می‌کنند.

به­ طور خلاصه دیپلماسی عمومی، آنگونه که در اینجا تعریف شده، تلاش یک دولت - ملت برای ساختن انگاره‌ای برای همگان­های دولتی دیگر است. برای اینکه هدف دیپلماسی عمومی دست یافتن به ارتباطات میان دولت - ملتهاست. بحث دیپلماسی عمومی در پس زمینه تئوری کنش ارتباطی‌ هابرماس  گنجانده شد که الگوی ارتباطات اخلاقی بین هم قطارها [دو طرف ارتباطی] ایجاد می‌کند.


در فضای پس از 11 سپتامبر، یکی از کلیدی‌ترین استراتژی‌هایی که توسط حکومت بوش اتخاذ شد، تأسیس اداره ارتباطات جهانی با هدف تسخیر قلب‌ها و اذهان مردم خاورمیانه بود.اداره ارتباطات جهانی وظیفه مهم هماهنگی و تنظیم تلاش های روابط عمومی جهانی دولت ایالات متحده را از طریق مجموعه متنوعی از برنامه‌هایی نظیر تبلیغات، وب سایت‌ها، برنامه‌های رادیویی و مطالب خبری بر عهده دارد.تلاش های دیپلماسی عمومی ایالات متحده با محوریت خاورمیانه توسط مدیر پیشین تبلیغات تشدید و تقویت شد؛ شارلوت بیرز مدیر پیشین اجرایی تبلیغات قبلاً وظیفه رهبری دپارتمان ایالتی را برعهده داشت.

افزایش اخیر تلاش­های دیپلماسی عمومی ایالات متحده در منطقه خاورمیانه در تداوم افزایش توجهی بود که متخصصان روابط عمومی به آن داشتنداین حرکت سیل آسا در دیپلماسی عمومی با هدف تغییر افکار عمومی در هر جایی از دنیا، یک فرصت عالی برای بازبینی رویدادها و شناسایی آن با یک دید مطالعه انتقادی ایجاد می‌کند.واقعیت این است که ایلات متحده در جلب افکار عمومی جهان با شکست مواجه شد لذا دیپلماسی عمومی وقدرت نرم آمریکا نمره قبولی را نگرفت اوباما قصد دارد با تشکیل تیم قوی در وزارت امور خارجه آمریکا ودیگر نهادها به دیپلماسی عمومی توجه ویژه نماید وقدرت نرم آمریکا را احیا نماید قدرتی که بعد از حادثه 11 سپتامبر ولشگر کشی های جرج بوش آسیب جدی دیده بود در اینجا به سخنان معاون جدید دیپلماسی عمومی وزارت امور خارج آمریکا توجه فرمایید سخنان مک هیل از سایت وزارت امور خارجه آمریکا نقل میشود:

ادامـــه ی مـطــلــب


نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در جمعه 88 خرداد 1 ساعت ساعت 5:39 عصر


متن کامل سخنرانی جدید سید حسن نصر الله

متن کامل سخنرانی جدید سید حسن نصر الله
 
سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله در سخنانی به مناسبت شصت و یکمین سالگرد اشغال فلسطین گفت: «رزمایش نظامی آتی اسراییل بسیار خطرناک بوده و احتمالات زیادی در مورد آن وجود دارد. در هر حال مقاومت با چشمانی باز آماده مقابله با هرگونه اقدام غیرمنتظره اسراییل است».
به گزارش پرس.تی.وی ـ بیروت، دبیرکل حزب‌الله دوشنبه شب از طریق شبکه المنار ارگان رسانه‌ای حزب‌الله لبنان سخنانی را به مناسبت شصتمین سالگرد اشغال فلسطین و تاسیس کیان غاصب اسراییل و مانور نظامی گسترده اسراییل ظرف دو هفته آینده ایراد کرد.

ترجمه متن کامل این سخنرانی به شرح زیر است:

«در ابتدا و قبل از اینکه وارد مباحث اصلی صحبت خود شوم، به تمامی مسلمانان، مراجع عظام به خصوص آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، حوزه‌های علمیه، شاگردان و خانواده ایشان، رحلت ملکوتی آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت را تسلیت می‌گویم. ما نیز در حزب‌الله از فقدان این مرجع عالیقدر که حامی روحی و معنوی حزب‌الله بوده ناراحت هستیم. ایشان از جمله اولین مراجعی بودند که در جریان جنگ تابستان 2006 نوید پیروزی را به ما دادند. موضوع اولی که در مورد آن قصد دارم سخن بگویم سالروز اشغال فلسطین به عنوان سالگرد فاجعه‌ای که برای امت اسلام اتفاق افتاد، است. در طول سال‌های گذشته از طریق رسانه‌ها و سخنرانی‌های مختلف گفتم که ملت اسلام به خصوص ملت‌های منطقه گرفتار این مصیبت بزرگ هستند. در سالگرد اشغال فلسطین فکر می‌کنم حقایقی هست که باید در مورد آنها سخن بگویم. هنگامی که این سالروز را به یاد می‌آوریم باید حقیقت تشکیل این کیان اشغالگر را یادآور شویم. اسراییل کیانی متجاوز است که به تعدی به مردم عادت کرده و هنوز هم بر اساس اشغالگری و هجرت دادن اجباری مردم به حیات خود ادامه می‌دهد و به همین دلیل غیرقانونی است. ادامـــه ی مـطــلــب


نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در سه شنبه 88 اردیبهشت 29 ساعت ساعت 6:6 عصر


سیستم انتخاباتی در لبنان در ساال 2009 :عقب گرد یا رو به جلو؟

سیستم انتخاباتی در لبنان در ساال 2009 :عقب گرد یا رو به جلو؟ (این مقاله را به زبان فرانسه مطالعه فرمایید)

Institut de Relations Internationales et Stratégiques
Par Rima Choghri


Quatre ans après les dernières élections libanaises qui se sont tenues en mai et en juin 2005, les Libanais vont exercer à nouveau leur droit de vote, le dimanche 7 juin 2009, pour élire le dix-huitième Parlement libanais depuis 1920. La démocratie libanaise sera aussi mise à l’épreuve pour la cinquième fois depuis la fin de la guerre civile et la signature des Accords de Taëf de 1989.

Il ne faut en effet pas perdre de vue le fait que le Liban est une République parlementaire. L’originalité de la Constitution libanaise tient au fait qu’elle est la première, sinon la seule Constitution arabe d’esprit libéralo-démocratique. De plus, c’est la seule Constitution arabe à caractère laïque, en ce sens qu’elle ne stipule ni une religion d’Etat, ni une religion du chef de l’Etat (1). Toutefois, la réalité de l’instabilité politique qui est liée à la non-application des textes juridiques ne fait que brouiller l’image de la démocratie libanaise. Sachant que la Loi électorale joue un rôle de régulation du jeu politique démocratique, il serait impératif de savoir si la Loi électorale libanaise de 1960 qui encadre les élections libanaises du 7 juin 2009 va incarner un pas vers la déconfessionnalisation du Liban et le renforcement de sa démocratie, ou au contraire mettre encore plus en évidence le caractère sectaire et confessionnel du pays.

Après la résolution 1559 du Conseil de Sécurité (2 septembre 2004), et surtout, suite à l’assassinat de Rafic Hariri (2) (14 février 2005), le Liban a été marqué par deux événements successifs très importants : le retour de deux leaders chrétiens sur la scène politique, le général Michel Aoun (7 mai 2005) et le chef des Forces libanaises Samir Geagea (18 juillet 2005) ; et la guerre israélo-libanaise (été 2006) suivie d’une longue crise politique de 18 mois caractérisée par un vide présidentiel. Ceci va donc mener à un accord interlibanais entre deux camps, la majorité du 14-Mars, et l’opposition du 8-Mars. Dès lors, cette dernière a ressorti d’anciennes antiennes, dont la Loi électorale de 1960. Il faut noter à ce titre que les dirigeants libanais ont ignoré les efforts louables de la Commission présidée par l’ancien vétéran de la diplomatie libanaise Fouad Boutros. Celle-ci avait pourtant proposé une Loi électorale (le mode de scrutin à la proportionnelle) pour le moins avant-gardiste et capable de faire sauter, même si partiellement, le verrouillage confessionnaliste du régime libanais ادامـــه ی مـطــلــب


نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در پنج شنبه 88 اردیبهشت 24 ساعت ساعت 11:48 صبح


خاورمیانه، یک تاریخچه

خاورمیانه، یک تاریخچه<\/h3>
 

نویسنده: جیمزگلوین

ناشر: انتشارات دانشگاه آکسفورد

خاورمیانه، یک تاریخچه" عنوان کتابی است به زبان انگلیسی که با دیدی محققانه و بر اساس واقعیت های ملموس  و نه به انگیزه ویا  برای توجیه سیاست ها یا گرایش های دولت یا گروه های سیاسی خاصی به نگارش در آمده است. نویسنده کتاب استاد تاریخ دانشگاه UCLA است و اثر او به سبب ارائه نظرات روشنگرانه در باره منطقه ای که امروز به سبب دخالت قدرت های بزرگ به  یک بشکه باروت تبدیل شده و هرزمان احتمال انفجار آن می رود، در مدت کوتاهی به چاپ دوم رسیده است.نویسنده کتاب خود را بر پایه یک استدلال دولایه استوار ساخته است. نخست آن که تنها راه درک رویدادهای دهه های اخیر خاورمیانه فهم تاریخ منطقه است. استدلال اصلی ارائه شده در کتاب این است که بدون درک تحول اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خاورمیانه، بویژه در دوران معاصر، پی بردن به علل و انگیزه های رویدادهای منطقه امکان پذیر نیست. این دوران به عقیده نویسنده از قرن نوزدهم آغاز می شود ولی برای یافتن ریشه های واقعی تحولات اخیر باید تا قرن شانزدهم نیز به عقب رفت. دوم ، نویسنده بر این باور است که تاریخ خاورمیانه را باید در درون تاریخ جهانی مطالعه کرد زیرا تحولات آن به موازات ولی نه لزوما به تبع و مشابه با تحولات دیگرمناطق جهان روی داده است و در نتیجه رویدادهای خاورمیانه را بی آنکه آنها را در متن تحولات بین المللی بگذاریم نمی توانیم فهمید.نویسنده با نحوه دید نظریه پردازانی مانند "هانتینگتون" استاد دانشگاه هاروارد و مولف کتاب پرسر و صدای "برخورد تمدن ها" که مناسبات اسلام و غرب را جز از دیدگاه ستیز و رویارویی نمی بینند بشدت مخالف است و فرضیات آنها را با ارائه یک رشته استدلال های محکم رد می کند. "هانتینگتون" و هم اندیشان وی جهان را به تعدادی تمدن های مشخص و آشتی ناپذیر با یکدیگر تقیسم می کنند، زیرا در باور آنها این تمدن ها به یک رشته نظام های ارزشی کاملا متفاوت وابسته اند. از نظر "هانتینگتون"، تمدن اسلامی به سبب گرایش آن به خشونت تمدنی خطرناکی است.  به گفته او، اسلام دارای "مرزهای خونینی" است. هانتینگتون و شاگردان وی رویدادهای 11 سپتامبر را به عنوان بهترین پشتیبان طرز فکر ستیزه جویانه و سلطه گرانه  خود ارائه می کنند و نتیجه می گیرند که این رویدادها نشان داده که برای غرب و اسلام راه دیگری جز آنکه تا سرحد مرگ با هم بجنگند وجود ندارد.  نویسنده کتاب دلایل متعددی بر نادرست بودن این فرضیه عرضه می کند و از جمله این که هانتینگتون گونه گونگی جهان اسلام را یکسره نادیده می گیرد و به این نکته توجه ندارد که مسلمانان در سرزمین های اسلامی آیین خود را به شیوه های گوناگون برگزار می کنند و اسلام از ابتدای پیدایش خود به گونه ای مسالمت آمیز با فرهنگ های دیگر در مبادله و ارتباط بوده است.  به عنوان مثال در قرون وسطی فیلسوفان اسلامی با ترجمه متون یونانی به عربی آنها را زنده نگهداشتند و بعدها همین متون بنیان رنسانس اروپایی راتشکیل دادند.دیگر این که به ادعای"هانتینگتون"، تمدن اسلامی با توجه به تکیه گاه قرآنی آن تغییر ناپذیر است، در حالی که واقعیت های تاریخی به روشنی خلاف این نظر را به ثبوت می رسانند.  در این کتاب همچنین فقدان صمیمیت و سیاست یک بام و دو هوای غرب در برابر کشورهای مسلمان به باد انتقاد گرفته شده است. در حالی که آمریکاییان و اروپاییان اصرار دارند که خود را به عنوان وارثان سنت های دموکراتیک عصر روشنگری معرفی کنند، بسیاری از مردم خاورمیانه در جریان تماس های خود با غرب تجربیاتی کاملا متفاوت اندوخته اند  و متحمل ستم ها و رنجهای بی پایانی از دست غربیان شده اند. نویسنده در جایی از مقدمه خود آورده است: "درحالی که رهبران  آمریکایی برای حقوق بشر اشک تمساح می ریزند، بسیاری از ساکنان منطقه قیمت های بسیار گزافی از بابت پشتیبانی آمریکا از هر شاه و دیکتاتوری، چه درمصر و عربستان سعودی و چه درپاکستان پرداخته اند. آمریکاییان هدف خود را گسترش دموکراسی در منطقه اعلام می کنند ولی بسیاری از اهالی منطقه هنوزسرنگونی دولت مردمی ایران را در 1953 به دست آنها همچنان به یاد دارند. "

 کتاب در 4 بخش و بیش از 350 صفحه تنظیم شده و در برگیرنده بسیاری نکات خواندنی و آگاهی بخش است که علاقه مندان و پژوهندگان تاریخ و سیاست را سخت به کار می آید. نشانی ناشر به شرح زیر است.

Oxford University Press

www.oup.com

خاورمیانه، یک تاریخچه

Middle East, a History

نویسنده: جیمزگلوین

ناشر: انتشارات دانشگاه آکسفورد

بها: 12 دلار

 



نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در جمعه 88 اردیبهشت 4 ساعت ساعت 8:45 صبح


سخنرانی رییسجمهور در اجلاس'ژنو'

متن کامل سخنرانی رییس‌جمهور در اجلاس"ژنو"

‌ بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه

حمد و سپاس مخصوص خداوند عادل، مهربان و خیرخواه بندگان است.

سلام خدا بر پیامبران الهی از حضرت آدم تا نوح و ابراهیم و موسی و عیسی
و پیامبر خاتم حضرت محمد مصطفی(ص) که همه منادی یکتاپرستی برادری و محبت،
کرامت انسانی و عدالت بوده‌اند.

جناب آقای رییس،

دبیرکل محترم سازمان ملل،

کمیسیون محترم عالی حقوق بشر،

خانم‌ها و آقایان؛

گرد آمده‌ایم تا در ادامه کنفرانس مبارزه با نژادپرستی دوربان با بررسی
اوضاع کنونی، راهکارهای عملی در این مبارزه مقدس و انسانی جست‌وجو کنیم.
در حوادث چند قرن اخیر ظلم‌های بزرگی بر بشریت رفته است. در قرون وسطی
عالمان و اندیشمندان به مرگ محکوم می‌شدند و پس از آن برده‌داری و
برده‌فروشی و شکار انسان‌های بی‌گناه و جدا کردن آن‌ها از خانواده‌های خود
و انتقال آن‌ها به اروپا و آمریکا در بدترین شرایط و در مقیاس میلیونی
رواج داشته است.دورانی تاریک که همراه با اشغال سرزمین‌ها و چپاول منابع و کشتار
آوارگی مردم بی‌پناه بوده است. سال‌ها گذشت تا ملت‌ها با قیام خود و با
ب‌های سنگین و به قیمت کشته شدن میلیون‌ها انسان، متجاوزان خود را بیرون و
حکومت‌های مستقل و ملی برپا کردند.

ادامـــه ی مـطــلــب


نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در دوشنبه 88 فروردین 31 ساعت ساعت 10:0 عصر


معرفی کتاب لابی اسراییل

معرفی کتاب

Le lobby pro-israélien et la politique étrangère américaine

 par John J. Mearsheimer, Stephen M. Walt, Collectif, et Nicolas Guilhot

لابی طرفدار اسراییل وسیاست خارجی آمریکا

طی دهه های گذشته اساس سیاست خارجی آمریکا در حمایت از اسراییل بوده است ودر طی مذاکرات صلح این حمایت ها دنبال شده است .آمریکا در سال سه میلیارد دلار به اسراییل کمک میکند .این کمک ها بدون تردید در جهت منافع ایالات متحده آمریکا نمیباشد بلکه به دلیل نفوذ لابی های صهیونیستی در کنگره نهاد ریاست جمهوری ومراکز مهم تصمیم گیری میباشد .این لابی ها نقش اساسی در سیاست خارجی آمریکا در خاورمیانه دارند. جان.جی.مارشیمر و استفان ام. والت در این کتاب به این موضوع مهم پرداخته واین روابط را بر اساس منافع ایالات متحده نمیدانندمارشیمرمدرس واستاد علوم سیاسی در دانشگاه شیکاگو میباشدو  ام. والت استاد روابط بین الملل دانشگاه هاروارد است . این کتاب در 500 صفحه در 22 ژانویه 2009 در فرانسه به چاپ رسیده است وقیمت آن 40/11یورو میباشد .که فروشنده آن 5در صد تخفیف هم داده است دیگر مشخصات کتاب به شرح ذیل میباشد:

  • Broché: 500 pages
  • Editeur : Editions La Découverte (22 janvier 2009)
  • Collection : La Découverte/Poche
  • Langue : Français
  • ISBN-10: 2707157015
  • ISBN-13: 978-2707157010
  • برای دست یابی به  اطلاعات کاملتر این کتاب ودیگر کتب به زبان فرانسه به سایتwww.Amazon.frمراجعه فرمایید.


نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در پنج شنبه 88 فروردین 27 ساعت ساعت 5:22 عصر


صحنه انتخابات پارلمانی لبنان

صحنه انتخابات پارلمانی لبنان در سال 2009 چگونه خواهد بود

به گزارش پرس.تی.وی ـ بیروت، با خاتمه موعد نامزدی برای انتخابات مجلس لبنان، فهرست نهایی نامزدها اعلام و شمارش معکوس برای مبارزه انتخاباتی برای انتخابات مجلس لبنان در 17 خرداد آغاز خواهد شد. این موعد با حضور لبنانی‌های مقیم خارج و بازگشت آنان به لبنان برای گذراندن تعطیلات تابستانی همزمان شده است. بسیاری از گروه‌های لبنانی نیز با هزینه کردن مبالغی در صدد جذب رای‌دهندگان لبنانی ساکن خارج کشور برای شرکت در انتخابات هستند.

این در حالی است که مسئولان سیاسی، نظامی و امنیتی لبنان اعلام کردند که نگرانی و ترسی درباره تامین امنیت انتخابات به لحاظ سیاسی وجود ندارد.

روزنامه لبنانی السفیر در این زمینه نوشت: «فضای آشتی عربی سایه خود را بر تلاش‌های جاری در تهیه مقدمات انتخابات در لبنان به ویژه میان مسلمان افکنده و امکان دارد که این عامل به نوعی بر مسیحیان این کشور نیز تاثیرگذار باشد؛ به ویژه آن که تماس‌های غیر مستقیمی بین میشل سلیمان رییس‌جمهور لبنان و میشل عون رهبر جریان آزاد ملی در این راستا آغاز شده است. امکان دارد این تلاش‌ها منجر به ایجاد تفاهمی جدید شود که تاثیری مستقیم بر مبارزه انتخاباتی در مناطق مسیحی‌نشین در برخی از شهرستان‌ها مانند جبیل و کسروان و المتن شمالی داشته باشد». ادامـــه ی مـطــلــب


نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در چهارشنبه 88 فروردین 19 ساعت ساعت 10:35 عصر


ناتو به چه کار می آید ؟

ناتو به چه کار می آید ؟
منبع:لوموند دیپلماتیک

آقای نیکلا سارکوزی می خواست که ریاست
جمهوری اش گسستی باشد با « الگوی اجتماعی فرانسه» که امروز ورشکستگی
سرمایه داری مالی به شیوه امریکائی اهمیت آن را هر چه بیشتر نمایان ساخته
است. آیا اینک او بر آن نیست که یک سنت فرانسوی دیگریعنی استقلال ملی را
نابود سازد ؟ اگرچه در دوران مبارزه انتخاباتی اش هرگز درباره چنین « گسست
»ی سخن نگفته و بازگشت فرانسه به ستاد فرماندهی ناتو را منوط به تقویت
دفاع اروپا کرده بود اما با اینهمه آقای سارکوزی اعلام کرد که موضع ژنرال
دوگل دیگر کهنه شده است.چهل و سه سال پیش بنیانگذار جمهوری پنجم
فرانسه ستاد فرماندهی ناتو را در دورانی ترک کرد که اتحاد شوروی چندین
کشور اروپائی را تحت نفوذ خویش داشت. می توان از خود پرسید به چه دلیل –
در مقابل خطر چه جنگ هائی – فرانسه باید امروز موضع خویش را تغییر دهد در
حالیکه پیمان ورشو دیگر وجود ندارد و بسیاری از اعضایش ( لهستان، مجارستان
، رومانی و غیره) به اتحادیه اروپا و پیمان آتلانتیک شمالی پیوسته اند.

آیا این تصمیم برای فرستادن هشتصد افسر
فرانسوی به Norfolk در ویرجینیا برای حضور در ستاد فرماندهی ناتو است ؟ و
یا برای خوش آیند صنایع نظامی ، دوستان آقای سارکوزی ، که امیدوارند
بازگشت فرانسه به این حوزه امکان فروش بیشتر تجهیزات نظامی را برایشان
فراهم آورد ؟ و یا برای متقاعد کردن امریکائی ها در این امر است که پاریس
دیگر ساز خود را نمی زند و بدین ترتیب آنها می توانند به آقای سارکوزی
اجازه دهند که یکی از طراحان حوزه نفوذ آنها شود ؟ آنچه بیش از همه محتمل
بنظر می رسد آنست که الیزه می خواهد با استفاده از علاقه ای که نسبت به
رئیس جمهور جدید امریکا وجود دارد شر «استثنای فرانسوی» نابخشودنی را
بکند. همان استثنائی که در زمان جنگ عراق پاریس را برآن داشت که در مقابل
تمامی تئوریسین های دیوانه « جنگ تمدن ها » بایستد. هرچند تاسف تمام
طرفداران کنونی آقای سارکوزی و از جمله وزیر امور خارجه اش ، برنارد کوشنر
را به همراه داشت.

اکثر دولتهای حاضر در سازمان ملل متحد نه
عضو ناتو هستند و نه عضو اتحادیه اروپا و از سوی دیگر شش کشور اتحادیه نیز
در ناتو حضور ندارند( اتریش، قبرس، فنلاند، ایرلند، مالت و سوئد). با
اینهمه نوعی شبهه میان نقش این سه نهاد در حال تحمیل خویش است و می خواهد
حوزه عمل جغرافیائی نهاد نظامی را وسعت بخشد و ماموریت های « ایجاد ثبات»ی
را به آن واگذار کند که نه در محدوده توانش است و نه در حوزه حقوقی عمل اش.

با تکیه بر تغییر وتبدیل شدن کره خاکی به
« سرزمینی بدون مرز» اکثریتی شکننده از نمایندگان پارلمان اروپا( 293 رای
موافق در مقابل 283 رای مخالف) در 19 فوریه اعلام کردند که در « زمینه
هائی مانند تروریسم بین الملل، جنایت سازمان یافته ، تهدید سیبرنتیکی،
ازبین رفتن محیط زیست، بلایای طبیعی و غیره(1)» ، « همکاری ای بازهم نزدیک
تر» بین اتحادیه اروپا و ناتو بوجود خواهد آمد. و با استعاره ای ظریف
اهداف واقعی را به نمایش گذاشتند : « بدون بعدی نظامی اتحادیه تنها سگی
است که پارس می کند اما گاز نمی گیرد».

با اصرار و به قصد چشم نپوشیدن از هیچ
گونه بندی، نمایندگان آتلانتیست نظراتشان را با چاشنی ای از یادآوری «
لحظات تاریک تاریخ ما » از هیتلرتا مونیح آراستند بدون آنکه آوردن چند خطی
از « الی ویسل ، این نجات یافته هولوکس » را فراموش کنند. و این چنین از
موضع خود دفاع کردند : « آیا مانیز نمی خواهیم وقتی گریه می کنیم کسی به
کمک مان بشتابد ؟». پاک کردن اشک از گونه غیرنظامیان هرگز هنر اصلی افسران
امریکائی نبوده است. نه درجنگ کوسوو و نه در جنگ عراق ، که هردو با زیر
پاگذاشتن قوانین سازمان ملل انجام پذیرفت. اما برای این نمایندگان، بسیاری
از دولتهای عضو سازمان ملل متحد در تکیه شان بر « دکترین عدم تعهد که
ارثیه جنگ سرد است و اتحاد دمکراسی ها را شکننده می کند» دچاراشتباه هستند.

کاملا روشن است، « سیستم دفاع جمعی آینده
اروپا» که رئیس دولت فرانسه نیز به آن می پیوندد حول اتحاد آتلانتیک شمالی
بوجود خواهد آمد. با آمیختن ماموریت های نظامی و غیر نظامی این سیستم
دفاعی بسیار دورتر از« دیوار آهنین » سابق تا مرزهای پاکستان حوزه عمل خود
را گسترش خواهد داد. حتی در درون حزب آقای سارکوزی دو نخست وزیر سابق،
آقایان ژوپه و دویلپن نگرانی خود را از چنین جهت گیری ای ابراز داشتند.
همین امر بیانگر خطری است که چنین گردشی به دنبال خواهد داشت.



نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در جمعه 88 فروردین 14 ساعت ساعت 3:47 عصر


طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز