انستیتو هوور موسسه برانداز

به گزارش خبرگزاری فارس، پس از اینکه دشمنان نظام نتوانستند از طریق سخت، انقلاب اسلامی را از میان بردارند، به این نتیجه رسیدند که راه‌های نرم را برای براندازی مورد آزمایش قرار دهند.
در نوشتار ذیل به معرفی مهمترین مؤسسات آمریکایی که درباره براندازی نرم فعالیت دارند، می‌پردازیم:
موسسه دیگری که شاید بتوان گفت به اندازه موسسه وی نپ روی آمریکایی‌ها به خصوص دمکرات‌ها تاثیر داشته، انستیتو هوور است.
با اینکه انستیتو هوور تحت‌نظر دانشگاه استفورد است، ما ترکیب مدیران و موسسانش، از ابتدا جمهوری‌خواه بوده‌اند.
این موسسه نیز از سال‌ها پیش فعالیت‌هایی را در خصوص ایران آغاز کرده و شاید یکی از مهمترین پروژه‌های این موسسه، پروژه ایران دموکراسی باشد  که توسط عباس میلانی، لری دایمند و مایکل مک‌فور این پروژه را هدایت می‌شود.
اگر بخواهیم دو تفکر غالب و رقیب در آمریکا را معرفی کنیم که روی مسائل ایران تمرکز دارند که یکی از آن تفکر سلطنت‌طلب‌های رضا پهلوی و شهریار آهی است، موسسه هوور قطعاً آن تفکر دوم است که زیر نظر این سه نفر به‌کار خود ادامه می‌دهد.
در بین این سه نفر، عباس میلانی شخصیت بانفوذ و تاثیرگذاری است که آن هم به خاطر ایرانی بودن اوست. البته دو نفر دیگر نیز در زمینه جنگ سرد تخصص دارند.
لری دایمند همزمان از مدیران برجسته ان.ای. دی است و علاوه بر تعلقات صهیونیستی، به دمکرات‌های آمریکایی نیز نزدیک می‌باشد.
گفتنی‌است، این تفکر ظاهراً بدنبال تعامل با جمهوری اسلامی است. شما اگر به مقاله‌ها و مصاحبه های عباس میلانی و لری دایمند دقت کنید، می‌بینید همواره تاکید دارند که جرج بوش پسر اشتباه می‌کند که با ایران گفت‌وگو نمی‌کند.برای براندازی ایران بهترین راه تعامل است. عباس میلانی ضمناً در یک نقل قول و مصاحبه آشکاری به صراحت می‌گوید: ‌با ایران تعامل کنید ولی به قصد براندازی.
اما هر دو تفکر که یکی مخالف تعامل و دیگری موافق گفتگو و تعامل است، سعی می کنند در سیاست خارجی آمریکا تاثیر بگدارند.این موسسه چند سالی است که فعالیت های خود را بر روی مسایل فرهنگی متمرکز کرده ‌است.
موسسه هوور بطور مشخص راجع به فرهنگ عامه، روشنفکری دینی، مسائل زنان حقوق بشر و ... فعالیت‌های سازماندهی شده‌ای را انجام می‌دهد.
انیستیتو هوور نفوذ زیادی در بین محافظه کاران و جمهوری‌خواهان آمریکایی داشته و بر خلاف ادعای مایکل‌مک‌فال از اعضای ارشد این موسسه، از بنگاه‌های دست راستی آمریکا بوده و از دیرباز محلی بوده برای تحقیق و پژوهش اعضای عالیرتبه محافظه کاران و تا حدی نیز در تصمصم‌گیری‌ها تحت تأثیر حزب لیکود اسرائیل بود.
در 8 سپتامبر 2007 انیستیتو هوور اعلام کرد که وزیر دفاع سابق دونالد رامسفلد، دعوت این موسسه را برای پیوستن به انیستیتو هوور پذیرفت. یک شخص غیر سیاسی که نقش مهم و کلیدی را در سیاست دولت بوش در عراق بازی می‌کرد، ژنرال بازنشسته ارتش، و فرمانده ارشد سابق فرماندهی مرکزی آمریکا، جان ابی‌زید بود، که بتازگی به انیستیتو هوور پیوست.
سایر اعضای انستیتو شامل برخی محافظه‌کاران عالیرتبه مانند کاندولیزا رایس، جرج شولتز، نیوت گینگریچ، توماس ساول، دینش دسوزا، شلبی استیل، ادوین میس و پیت ویلسون می‌باشند.
برخی از فعالیت و سیاست‌های انیستیتو هوور در قبال ایران در بحث پیشبرد دمکراسی شامل برگزاری کلاس‌ها، برنامه‌های آموزشی و تشکیل اتاق‌های فکر در مورد ایران به وسیله جذب نیروهای ایرانی و حمایت‌های مالی از رسانه‌ها و سایت‌های اینترنتی مانند سایت "گذار " می‌باشد. و بخش مربوط به ایران در موسسه‌ ‌هورر را که رئیس آن دکتر عباس میلانی است، ظاهراً شخصی به نام مقدم ایجاد کرده است.
پروژه دمکراسی ایران نیز احتمالاً در راستای اهداف فوق بوجود آمد و همان اهدافی را که در سال‌های گذشته ایالات متحده در کشورهای مشترک‌المنافع داشت، این بار با عناوینی هم چون "درک روند و چشم‌انداز دموکراسی در ایران " و "شناسایی موانع موجود بر سر راه گذار به دمکراسی و راههای حذف این موانع "، دنبال می‌کند.
منابع مالی تأمین کننده انیستیتو هوور طبق اعلام این مرکز، بنیادها و مراکز خصوصی می‌باشند، و در بخش ایران نیز طبق ادعای مایکل‌مک‌فال تمامی بودجة پانصد هزار دلاری آن بخش از محل همان کمک‌ها می‌باشد. که با توجه به پشتیبانی مالی این موسسه از سایت‌هایی همچون گذار، برگزاری میزگردهای گوناگون پیرامون مسایل سیاسی ایران، حمایت مالی از پژوهشگران، برگزاری کلاس‌های آموزشی و آموزش فعالین سیاسی و دعوت از این فعالین از کشورهای مختلف برای شرکت در این کلاس‌ها این بودجه کمی غیرمنطقی به نظر می‌رسد.
با توجه به اظهارات مک فال و ترکیب مراکز و بنیادهای حامی این انیستیتو (و به ویژه برخی از صنایع بزرگ و مهم این کشور) ظاهراً دولت ایالات متحده در سیاست جدید خود برای کمک مالی به فعالین سیاسی در امر پیشبرد دموکراسی به نوعی از منابع و حامیان ثالث (واسطه) استفاده می‌کند.
در زیر لیستی از اعضا و پژوهشگران گذشته و حال حاضر انیستیتو هوور را مشاهده می‌کنید:
* اعضای افتخاری:
رونالد ریگان، (فوت شده) رئیس جمهور اسبق ایالات متحده
الکساندر سولژنیتسین، رمان‌نویس و مورخ و برنده جایزه نوبل
مارگارت تاچر، نخست وزیر اسبق انگلستان
کازوهید اکوزا، اقتصاددان ژاپنی

* اعضای مهم:
جرج شولتز، وزیر خارجه اسبق ایالات متحده

* اعضای ارشد:
ریچارد آلن، مشاور اسبق امنیت ملی آمریکا، متخصص در امور سیاست خارجی و امنیت ملی، تجارت بین‌المللی و سیاست اقتصادی، آسیا و حوزه پاسیفیک
تیموتی گارتون، تاریخ شناس، مؤلف و مقاله‌نویس، در امور سیاست اروپای معاصر
گری بکر، برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال 1992، تحلیلگر جرایم اقتصادی
رابرت کانکست، تاریخ شناس در امور روسیه
نیال فرگوسن، تاریخ شناس
موریس فیورینا، سیاستمدار و مؤلف در امور انتخابات
اریک هانوشک، اقتصاددان و متخصص آموزش سیاست
ویکتور دیویس هانسون، مورخ
کن ژوویت، مورخ و مؤلف، متخصص در مطالعات کمونیست و پست کمونیست، نظریات اجتماعی و سیاست‌های تطبیقی
کنت جاد، اقتصاددان
پیتر پارت (1988-1993) تاریخ شناس
ویلیام پرس، وزیر دفاع اسبق ایالات متحده آمریکا، متخصص در امور امنیت بین‌الملل، کنترل تسلیحات، و مناسبات ایالات متحده و کره شمالی
کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه آمریکا
پل رومر، اقتصاددان
آبراهام سوفیر، پژوهشگر در امور قوانین بین‌الملل و دیپلماسی، مناسبات بین‌الملل، امور امنیت بین‌الملل، و تروریسم بین‌الملل
توماس ساویل، اقتصاد دان و مؤلف، متخصص در امور قومی، اقتصاد و تصمیم‌سازی اجتماعی
مایکل مک‌فال، متخصص مناسبات بین‌المللی، و اصلاحات سیاسی-اقتصادی در کشورهای کمونیستی و‏ یکی از گردانندگان "پروژه دموکراسی ایران "
لاری دیاموند، متخصص در امور دمکراسی در آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین و‏ یکی از گردانندگان "پروژه دموکراسی ایران "

* پژوهشگر ارشد:
میلتون فریدمن، (فوت شده) برنده جایزه نوبل 1976، اقتصاددان و مؤلف

* پژوهشگران:
پیتر برکوویتز، سیاستمدار و متخصص در امور خاورمیانه و آزادیخواهی‌های معاصر و کلاسیک
دینش دسوزا، مؤلف
عباس میلانی، سیاستمدار و مؤلف، متخصص مسایل امنیتی، فرهنگی و سیاسی ایران و‏ یکی از گردانندگان "پروژه دمکراسی ایران "
هنری میلر، فیزیکدان، متخصص در امور بیوتکنولوژی، ژنتیک و بیوتروریسم
دیوید ساتر، خبرنگار سابق فاینانشیال تایمز در مسکو، متخصص در امور روسیه و اتحاد جماهیر شوروی
پیتر شویزر، مؤلف در امور مناسبات بین‌الملل، و امنیت ملی
آنتونی ساتون، اقتصاددان، تاریخ‌شناس و مؤلف 



نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در دوشنبه 88 بهمن 5 ساعت ساعت 2:9 عصر