احزاب سیاسی مصر پس از مبارک

به گزارش سایت برهان مصر پس از سرنگونی مبارک، رأی‌گیری را در اولین انتخابات پارلمانی خود در ماه نوامبر، در حالی آغاز خواهد کرد که پنجاه حزب سیاسی در حال رقابت و بیش از این تعداد نیز در حال تأسیس هستند مصر پس از سرنگونی مبارک، رأی گیری را در اولین انتخابات پارلمانی خود در ماه نوامبر، در حالی آغاز خواهد کرد که پنجاه حزب سیاسی در حال رقابت و بیش از این تعداد نیز در حال تأسیس هستند. برخی از احزاب به ائتلاف‌ها پیوسته‌اند و در کنار آن‌ها جنبش‌هایی هم می‌باشند که اگرچه از پس نامزدهای انتخاباتی بر نمی‌آیند اما قدرت نفوذ بر مذاکره‌های سیاسی کشور را دارند. جزییات موجود در رابطه با احزاب صاحب نفوذ و گروه‌های مصری عبارت‌اند از

حزب آزادی و عدالت

حزب آزادی و عدالت در ماه آوریل به عنوان بازوی سیاسی «اخوان المسلمین» که در زمان مبارک توقیف شده بود، تشکیل گردید و به عنوان یکی از پرنفوذترین نیروها ظاهر گشت. این حزب که برای تصرف نیمی از صندلی‌های پارلمان مبارزه خواهد کرد هنوز بیانیه‌ی کاملی از اهداف و سیاست‌های خود منتشر نکرده است. رهبران اخوان اظهار کرده‌اند که این حزب یک گروه داخلی است که اسلام را به عنوان مرجع خود قرار داده است. حزب آزادی و عدالت می‌گوید: «قانون اساسی مورد نظر آن‌ها به مسلمانان و غیر مسلمانان احترام می‌گذارد، قوانین اسلام را تحمیل نمی‌کند و به مصری دموکراتیک و کثرت گرا متعهد می‌باشد

حزب وفد                           

حزب وفد جدید در سال 1978م. زمانی که «انور سادات» پس از مدتی خفقان آزادی بیش‌تری در اختیار احزاب قرار داد، تأسیس شد اما ریشه‌ی این حزب به سال 1920م. باز می‌گردد. «وفد» در لغت به معنای «گروه، هیأت» می‌باشد و به تیمی باز می‌گردد که با بریتانیا مذاکره کرد و در سال 1922م. استقلال خود را اعلام کردوفد از قدیم دژ محافظ لیبرال دموکرات در مصر بوده است. به لحاظ تاریخی این حزب حامی نخبگان تجاری و قبطیان بوده است. وفد یکی از احزاب بزرگ معترض در زمان مبارک بود اگرچه منتقدان آن اعتقاد داشتند که توسط دولت انتخاب شده‌اند. این حزب از اقتصاد لیبرال با بخش عمومی قوی حمایت می‌کند.

مصریان آزاد

این حزب آزادی که توسط غول سرمایه‌داران مخابرات مسیحی «نجیب ساویرس» تأسیس شده، خود را در جایگاه رقیب گروه‌های اسلامی قرار داده است. این حزب که رهبران آن شامل اشخاصی هم‌چون «هانی ساری الدین»، رییس سابق حکومت خودگردان بازار سرمایه‌ی مصر و عضو هیأت مدیره‌ی بانک مرکزی، می‌باشد از سیاست‌های بازار آزاد، جدایی دولت از دین، پایان نابرابری‌های طبقاتی و گسترش شکاف اجتماعی حمایت می‌کند. این حزب در ماه آگوست اعلام کرد که دارای بیش از 100 هزار عضو می‌باشد که در میان آن‌ها شخصیت‌های برجسته‌ای هم‌چون «محمد سالماوی» نویسنده، «احمد فؤاد» شاعر، «خالد یوسف» فیلم‌ساز و «محمود مهنی»، رییس سابق دانشگاه الازهر حضور دارند

باقی مانده‌های حزب منحل شده‌ی مبارک

حزب دموکرات ملی مبارک با رأی دادگاه منحل شد اما مقام‌های رسمی سابق حزب، شش حزب دیگر را تأسیس کردند و یا در حال انجام این کار هستند. معترضان خواستار ممانعت از حضور اعضای سابق در انتخابات شدند. یکی از برجسته‌ترین این احزاب، حزب «اتحاد» می‌باشد که توسط «حسام بدراوی» تأسیس شد. او در آخرین روزهای قیام ضد مبارک دبیر کل معرفی شد تا اعتراض‌ها را فرو نشاند. بدراوی که به عنوان اصلاح‌طلب مورد مخالفت رژیم قدیم بود، بلافاصله استعفا داد و گفت مصر به احزاب جدید نیاز دارد. حزب او خواستار جدایی میان قدرت‌های قضایی، مجریه و مقننه بود زیرا مرز میان آن‌ها در زمان مبارک کم رنگ شده بود هم‌چنین آن‌ها طالب سیاست‌های بازار آزاد و قوانین و مقررات سخت‌تر برای حصول عدالت اجتماعی بودند با کارهایی هم‌چون دادن بیش از یک رأی، تهدید و دیگر اعمال غیر قانونی ضامن پیروزی متداوم مبارک در انتخابات بودند. بعضی از اعضای این حزب هم‌چنان در منافع وسیع تجارت‌های کلان دارای نفوذ هستند و یا در مناطق خود به عنوان شخصیت‌های برجسته دارای نفوذ می‌باشند. دیگر احزابی که توسط مقام‌های رسمی هدایت می‌شوند شامل حزب الحریه (آزادی)، که هنوز به دنبال کسب اجازه است. حزب مصر التمنیه (توسعه‌ی مصر)، حزب رنسانس، حزب ملی مصری، حزب مصر الحدیثه (مصر مدرن) و حزب المواطن المصری (شهروندان مصری) می‌باشند.

حزب تقامو

این حزب در سال 1976م. توسط چپ‌گرایانی مثل «خالد المحی الدین» تأسیس شد. او یکی از افسرانی بود که در سال 1952م. در کودتای نظامی «جمال عبدالناصر» که به سرنگونی شاه انجامید، شرکت داشت. این حزب ناصری‌ها (پیرو افکار سابق مصر جمال عبدالناصر)، مارکسیست‌ها و ناسیونالیست‌های عرب را به خود جذب کرد. حزب تقامو زمانی از حمایت بالای طبقه‌ی کارگر، اتحادیه‌های حرفه‌ای، دانشگاه‌ها و روشنفکران برخوردار بودند اما منتقدان، این حزب را متهم به زیرپا گذاشتن اصول خود در مقابل دولت مبارک کردند و در نتیجه نفوذ آن‌ها به میزان چشم‌گیری، کاهش یافت. تقامو اولین گروهی بود که از مصاحبه با رییس جمهور «عمر سلیمان» در زمان قیام برضد مبارک، خودداری کرد و از آن زمان منتقد آشکار اخوان المسلمین گردید

حزب جبهه‌ی دموکرات

این حزب در سال 2007م. برای ارتقای ارزش‌های آزادی و سکولار در جهت تعدیل محافظه کاری مذهبی توسط «اسامه غزالی حرب»، روشنفکر و عضو سابق و «یحیی الجمال»، نخست وزیر موقت پس از قیام، تأسیس شد. این حزب پس از انتخابات داخلی در ماه آگوست در حال حاضر توسط «سعید کامل» هدایت می‌شود

حزب دموکرات اجتماعی

این حزب که یکی اولین احزاب تأسیس شده‌ی پس از قیام می‌باشد، می‌گوید از اقتصاد بازاری که به عدالت اجتماعی، پایان انحصارها، تولید شغل و پیشرفت تعلیم و تربیت و تحقیقات علمی متعهد باشد، حمایت می‌کند. اعضای مؤسس این حزب عبارت‌اند از: وزیر اقتصاد «حازم الببلاوی»، فعال سیاسی «محمد ابوالقار»، «داوود عبدالسید» فیلم‌ساز و دیپلمات سابق سازمان ملل و «مروات تلاوی».

حزب غد (فردا)

«الغد» در سال 2004م. توسط «ایمان نور» تأسیس شد. او وکیلی بود که پس از مشاجره‌ای که با رهبر «وفد» داشت از آن حزب جدا شد. در طول چند ماه این حزب پس از آن که ایمان نور متهم به جعل اسامی عضویت شد در یک نزاع قانونی گرفتار گردید. ایمان نور در سال 2005م. در اولین و تنهاترین انتخابات چند کاندیدایی ریاست جمهوری مصر برضد مبارک شرکت کرد. او با فاصله‌ی زیاد، دومین نفر شد و به اتهام جعل اسناد زندانی گردید

حزب العادل

این حزب نخست توسط فعالان جوان و اعضای انجمن ملی تغییر که در اعتراض‌ها و قیام مصر نقش مهمی را ایفا کردند، تأسیس شد. العادل حامی وضعیت و اقتصاد بازار آزاد است و برنامه‌های خود را بر روی توسعه‌ی پایدار، ساخت نهادهای دولتی و تشویق سرمایه‌داری در بخش عمومی متمرکز می‌کند. طرف‌داران این حزب می‌گویند العادل از تصمیم‌گیری‌های متمرکز اجتناب کرده و از واحدهای جوان کوچک برای پروژه‌های مردمی استفاده کرده است. این حزب خود را در جایگاه حزب میانه قرار می‌دهد

حزب وسط

این حزب به مدت 15 سال در زمان مبارک تلاش کرد تا مجوز دریافت کند اما تنها یک هفته پس از سرنگونی مبارک تصویب شد. «وسط» توسط اعضای سابق اخوان المسلمین تشکیل شده است و می‌گوید: «با دموکراسی به جامعه‌ی اسلامی احترام می‌گذارد

حزب النور (نور)

«النور»، اولین حزبی است که توسط «سلفی‌ها» تأسیس شد. آن‌ها تفسیری سخت‌گیرانه و خشن از اسلام دارند و خواستار اجرای قوانین شریعت اسلام هستند و حامی آزادی بیان، قوه‌ی قضاییه‌ی مستقل و تقویت دولت محلی می‌باشند. این حزب از بانک‌ها و دهندگان وام می‌خواهد از سیستم مالی اسلامی که مخالف رباخواری است استفاده کنند و البته معتقد است هرگونه تغییر باید به تدریج صورت بگیرد. حزب نور هم‌چنین خواستار ایجاد شغل از راه ساخت شرکت‌های کوچک و متوسط است. احزاب اسلامی دیگری نیز تشکیل شدند از جمله گروه سلفی دیگری به نام «الصلاح» و یا همان صحت

حزب مصر الحریه (آزادی مصر)

این حزب توسط گروه جوانان و آکادمی‌ها از جمله دکتر «عمر حمزاوی» روشنفکر و فعال حقوق بشر، پایه گذاری شد. این حزب سیاست‌های بازار آزاد را که به عدالت اجتماعی متعهد است، تأیید می‌کند

اتحاد دموکراتیک

اتحاد دموکراتیک، ائتلافی است از 34 حزب اسلام‌گرا و دیگر احزاب و هم‌چنین اولین اتحادی بود که پس از شورش مصر تشکیل شد. منتقدان می‌گویند اتحاد دموکراتیک تحت سلطه‌ی حزب اخوان المسلمین و دیگر سازمان‌های اسلامی است. افزون بر حزب اخوان، این اتحاد شامل وفد، حزب کاراما ، حزب ناصری، حزب کارگر مصر و حزب سوسیالیست عرب نیز می‌باشد. این اتحاد از زمان تأسیس، به دلیل مشاجره‌های ایدئولوژیکی چهار حزب را از دست داده است

 



نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در پنج شنبه 90 آبان 5 ساعت ساعت 10:3 صبح