ایران و روسیه در آستانه توافق 20 میلیارد دلاری نفت در برابر کالا

ایران و روسیه در توافق مبادله نفت با کالا به پیشرفت هایی دست یافته اند.به گزارش عصر ایران منابع آگاه به رویترز گفته اند: ارزش این توافق به 20 میلیارد دلار می رسد و براساس آن، ایران در برابر فروش روزانه 500 هزار بشکه نفت خام به روسیه، از این کشور کالا دریافت می کند.منابع آگاه گفته اند این کالاها شامل محصولات یا تجهیزات نظامی نخواهد شد. این خبر در حالی منتشر می شود که روسیه خود بزرگترین تولید کننده نفت خام جهان و بزرگترین صادرکننده نفت خارج از اوپک است.در صورت اجرای این توافق، صادرات نفت ایران از 1.4 میلیون بشکه فعلی به رقمی نزدیک به 2 میلیون بشکه در روز افزایش می یابد.این در حالی است که بر اساس توافق موقت هسته ای میان تهران و گروه 1+5 در ژنو برای صادرات نفت ایران، حدود یک میلیون بشکه در روز توافق شده بود.قبل از این آمریکا مخالفت خود را با چنین توافقی میان ایران و روسیه اعلام کرده بود.یک منبع آگاه در روسیه در این باره گفت: موسکو از طرف خود همه اسناد لازم برای چنین توافقی را آماده کرده است. توافق منتظر موافقت دو طرف درباره قیمت نفت صادراتی از ایران به روسیه است  که براساس آن مبادله کالا انجام شود.این منبع روسی اضافه کرد: ایران وروسیه در حال بررسی جزئیات مبادله نفت در برابر کالاهای ساخت روسیه هستند. از جمله این کالاها، فلزات و محصولات غذایی است اما شامل کالاهای نظامی نمی شود.وی افزود: انتظار می رود ارزش این توافق رقمی بین 15 تا 20 میلیارد دلار باشد. اجرای آن در چند مرحله صورت خواهد گرفت. ارزش مرحله نخست حدود 6 تا 8 میلیارد دلار خواهد بود.رویترز می نویسد: دولت های ایران و روسیه از واکنش به این موضوع خودداری کرده اند.دو منبع آگاه در ایران هم گفته اند: ارزش این توافق 20 میلیارد دلار است. این توافق شامل صادرات حدود 500 هزار بشکه نفت از ایران به روسیه به مدت 2 یا 3 سال است.یک مقام ایرانی هم که خواست نامش فاش نشود گفت: قیمت نفت که هم اکنون بر سر آن مذاکره است نسبت به قیمت جهانی، کمتر است البته این تفاوت زیاد نیست. احتمالا چند دلار نسبت به قیمت بازار جهانی کمتر است.هم اکنون میانگین قیمت نفت در بازار جهانی 100 دلار برای هر بشکه است.این منبع ایرانی افزود: این توافق شامل ارائه موشک های روسی و اقدام روسیه در ساخت دو نیروگاه هسته ای در ایران نیز می شود. مقامات مسؤول در دولت روسیه از واکنش به این خبر خودداری کرده اند.وزارت خارجه آمریکا هم در این باره اعلام کرد: این توافق می تواند مجازات ها و تحریم های واشنگتن علیه طرف های این توافق را در بر داشته باشد.دیوید کوهن معاون وزیر خزانه داری آمریکا هم گفت: اگر توافق واقعیت یابد آماده اعمال تحریم و مجازات علیه شرکت ها و افراد روسیه هستیم.

نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در پنج شنبه 93 فروردین 14 ساعت ساعت 3:49 عصر

 در محضر رهبر معظم انقلاب اسلامی برگزار می شود

به گزارش دبیرخانه نشست اندیشه های راهبردی طی فراخوانی از استادان و محققانی که پیرامون موضوع «نظام مردم سالاری دینی» پژوهشی را به انجام رسانده‌­اند، دعوت کرد به منظور حضور در این رویداد عالی علمی، مقالات جدید و منتشر نشده خود را حول محورهای نشست که حاوی دیدگاه و دستاوردهای اصیل و بدیع باشد، ارسال نمایند.

محورهای نشست عبارتند از:

1- ماهیت، مفهوم و اضلاع نظام مردم سالاری دینی

2- فلسفه و مبانی نظری نظام مردم سالاری دینی

3- مولفه ها و مختصات نظام مردم سالاری دینی

4- پیشینه علمی و تحقیقاتی نظام مردم سالاری دینی

5- ساختار منطقی و طبقه بندی موضوعات نظام مردم سالاری دینی

6- مقایسه نظام مردم سالاری دینی با نظام دموکراسی لیبرال

7- نظام مردم سالاری دینی و ساختار قدرت

8- مشارکت سیاسی در نظام مردم سالاری دینی

9- اصول روابط بین الملل ذر نظام مردم سالاری دینی

10- مکانیزم های کارآمدی در نظام مردم سالاری دینی

11- کارنامه نظام مردم سالاری دینی

12- تطول و تکامل نظام مردم سالاری دینی در دو بعد نظری و عملی

13- نسبت نظام مردم سالاری دینی با فرق و مذاهب اسلامی

14- نقش و سهم نظام مردم سالاری دینی در شکل گیری تمدن نوین اسلامی

بر اساس این فراخوان، سخنرانان و شرکت­‌کنندگان نشست پس از داوری مقالات از سوی هیأت داوران انتخاب خواهند شد و مقالات پذیرفته شده در کتاب نشست به چاپ خواهد رسید. آخرین مهلت ارسال مقالات 15/02/1393 می باشد. پژوهشگران به منظور آگاهی از چارچوب و ضوابط تهیه مقالات می توانند به وبگاه نشست http://n5.dnar.ir مراجعه نمایند.نشست اندیشه های راهبردی به ابتکار رهبر معظم انقلاب از سال 1389 آغاز شد و تاکنون به چهار موضوع راهبردی «الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت»، «عدالت»، «زن و خانواده» ، و «آزادی» پرداخته است. رهبر معظم انقلاب اسلامی «درگیر کردن متفکران و اندیشه ورزان کشور با مسائل کلان»، «ایجاد یک گفتمان در میان نخبگان» و «ریل گذاری و جاده سازی برای اداره کشور در ده ها سال آینده» را به عنوان سه هدف مهم و اساسی برگزاری نشست های راهبردی با نخبگان برشمرده اند.در آخرین نشستی که آبانماه سال گذشته برگزار شد، اساتید و اندیشمندان برجسته کشور از جمله دکتر مصطفی ملکوتیان استاد دانشگاه تهران؛ دکتر عماد افروغ، دانشیار علوم اجتماعی دانشگاه تهران؛ حجت‌الاسلام دکتر احمد واعظی، عضو هیأت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع)؛ دکتر علی‌رضا شجاعی‌زند، استادیار دانشگاه تربیت مدرس؛ دکتر سید جلال دهقانی فیروزآبادی، استاد روابط بین‌الملل دانشگاه علامه طباطبایی(ره)، دکتر موسی نجفی، استاد علوم سیاسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ حجت‌الاسلام‌والمسلمین احمدعلی یوسفی، دانشیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی؛ و دکتر منصور میراحمدی، دانشیار دانشکده علوم اقتصادی و سیاسی دانشگاه شهید بهشتی، مقالات علمی-پژوهشی خود پیرامون موضوع «آزادی» را در کنفرانسی با حضور رهبر معظم انقلاب اسلامی ارائه کردند. بیانات رهبر انقلاب در جریان چهار نشست پیشین، و همچنین متن مقالات ارائه شده در آدرس اینترنتی http://farsi.khamenei.ir/package?id=18273قابل دسترسی است. 

نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در جمعه 92 اسفند 23 ساعت ساعت 8:27 صبح

چرا روشن‌فکری دینی به تبیین اخلاق روی آورده است؟

 متن زیر خلاصه ای از  مقاله برادر عزیزم مسعود صادقی دانشجوی دکتری فلسفه اخلاق میباشد که در شرایط کنونی دانستن آن بسیار ضروری است تا جوانان ما با نام اخلاق به دام  نو اندیشان دینی نیفتند که آنها به نام عقل به فقه  ونقل نامهربانی میکنند به نحوی که در پایان کار چیزی از دین باقی نمی ماند آنها میخواهند به نام اخلاق مرجعیت فقیهان را کم رنگ کنند و سکولاریزم دینی را رواج دهند 

  چند سالی است که اخلاق سکه‌ی رایج بازار روشن‌فکری دینی گشته و تقریباً همه‌ی حجره‌داران این راستا از بازار افکار، اخلاق را دست‌مایه‌ی کار قرار داده‌اند. از یک سو شبکه‌های اجتماعی شاهد حضور کسانی چون فنایی و نراقی و دباغ است که با همه‌ی نقاط اختلاف و افتراق بر یک عنصر تأکید می‌کنند و آن ضرورت ارتقای نظری و عملی اخلاق و تقدم آن بر دین و دین‌ورزی است و از دیگر سو، بازار خطابه‌ها و مصاحبه‌های اخلاقی این صنف از متفکران روزبه‌روز در حال افزونی است.

چرایی میل روشن‌فکران دینی به اخلاق‌پژوهی

بی‌گمان وقتی یک متفکر به تنهایی تصمیم به تغییر جهت می‌گیرد به آسانی نمی‌توان رفتار او را نیت‌خوانی کرد؛ اما وقتی پای یک جریان در میان باشد، تحلیل این تغییر جهت هم آسان‌تر است و هم موجه‌تر. از لابه‌لای آثار و گفتار روشن‌فکران دینی دست‌کم 4 دلیل عمده را می‌توان برای محور و مدار قرار دادن اخلاق پی گرفت:

توجیه و تبیین سکولاریسم

به تشخیص روشن‌فکران دینی، در جوامعی دینی چون ایران، نمی‌توان/ نباید سکولاریسم را با تحقیر دین به ارمغان آورد؛ زیرا طبیعی است که این امر، واکنش عمومی را در پی خواهد داشت و راهی به دهی نخواهد برد. چاره این است که این جماعت به جای تحقیر دین به تکریم اخلاق بپردازند و برای جدایی دین و دولت از پیوند اخلاق و دولت دفاع کنند. اگر در ذهن برخی دین‌داران، حکمتِ حکومت دینی بر مبنای اخلاقی ساختن سیاست و تطهیر آن است اکنون با این راهبرد، ظاهراً سکولاریسم جامه‌ای نو به تن کرده است؛ زیرا اگر دین را پس می‌زند، در عوض راه اخلاق را پیش می‌گیرد. پاره‌ای از روشن‌فکران دینی با مرادف گرفتن اخلاق اجتماعی با اخلاق سکولار دقیقاً چنین هدفی را پی می‌گیرند. گویی اخلاق دینی یک اخلاق فردی است و توان سامان دادن روابط میان فردی و اجتماعی و فرااجتماعی را ندارد و ناگزیر باید پای اخلاقی را به میان آورد که از این دین و آن آیین فراتر رفته و عهده‌دار انتظام بخشیدن به احوال آدمیان شود. طبیعی است وقتی اخلاق باید اجتماعی باشد و اخلاق اجتماعی نیز باید سکولار بماند در نتیجه حکومتی که موظف است میان گبر و پارسا و مسلم و ملحد، قضاوت و مدیریتی منصفانه کند، محتاج قاعده و شاکله‌ای سکولار خواهد بود، در واقع روشن‌فکران دینی در حال تبیین و حتی تزیین اخلاقی سکولاریسم هستند.  

معرفی جایگزینی برای فقه

روشن‌فکران دینی هیچ‌گاه نیاز به فقه را انکار نکرده‌اند؛ اما چون فقه را محتاج اجتهاد در اصول می‌دانند و غالب فقیهان را در طریقی غیر از طریق خود می‌بینند، عملاً می‌کوشند تا اخلاق را به تکیه‌گاهی محکم در برابر فقه مبدل سازند. بی‌گمان بسیاری از هواخواهان روشن‌فکری دینی تحت تأثیر این جریان، نگاهی نومیدانه به فقه و فقیهان دارند و ازهمین‌روی در پاره‌ای از امور شخصی و انتخاب‌های فردی سرگردان مانده و در پی «حکم» می‌گردند. روشن‌فکران می‌دانند که این جماعت را نمی‌توان برای تشخیص پسند و ناپسند و حلال و حرام رها کرد و به همین دلیل چه بهتر که به حیرانی آن‌ها پایان داده و از اخلاق استمداد بجویند که هم امکان صدور فتوا را تدارک می‌بیند و هم خاطرِ از فقه بریدگان را تسکین می‌بخشد.

کسب وجاهت اجتماعی

نه فقط اخلاقی بودن بلکه حتی از اخلاق دم زدن نیز مایه‌ی وجاهت است. طبیعی است که وقتی روشن‌فکران دینی در برابر قاطبه‌ی روحانیت قرار می‌گیرند در معرض اتهام سست ایمانی یا حتی دین‌ستیزی قرار می‌گیرند، ازهمین‌روی نه فقط اتصاف به اخلاق بلکه داعیه‌داری حمایت از آن می‌تواند این کاستی را تا حدی جبران کند. بدیهی است که مسلح شدن این جماعت به اخلاق به آن‌ها اجازه می‌دهد به جای آنکه چون گذشته مدافع و در معرض انگ‌های رنگارنگ باشند که چرا فلان حکم فقهی را نقض می‌کنی، این بار همچون مهاجمی باشند که به فقه می‌تازد که چرا فلان حکم اخلاقی را زیر پا نهاده‌ای

کسب اتوریته‌ی معرفتی

 یکی از پرسش‌های خطیر در برابر روشن‌فکری دینی این است که اساساً دلیل قبول آرای روشن‌فکران دینی چیست؟ چرا یک متدین باید رأی روشن‌فکران دینی درباره‌ی مقوله‌ای خاص را بر رأی فقیهان ترجیح دهد؟ فقیهان می‌توانند به پشتوانه‌ی کتاب و سنت ادعا کنند که حق دارند احکام مستخرج از آن را بر مقلدان خویش فرض بدانند؛ اما روشن‌فکران دینی بالاخص برای نظرات بعضاً شاذ و بی‌سابقه‌ی خویش چه متکایی دارند؟ به نظر می‌رسد رویکرد روشن‌فکران دینی به اخلاق، تلاشی برای یافتن این پشتوانه و مرجعیت و اتوریته است. تقریباً کمتر کسی است که علاوه بر اخلاقی بودن، دلیل دیگری هم برای روایی یک حکم هنجارین طلب کند. بر همین مبنا روشن‌فکران دینی می‌توانند/ می‌خواهند با تمسک به احکام اخلاقی برای خود برج و بارویی مستحکم دست‌وپا کنند و به جای نقد درونی روش‌ها و سنت‌های فقهی و چشم دوختن به معدودی از فقیهان نوگرا، این بار از بیرون و در میدانی دیگر وارد زندگی متدینان شوند. از این پس روشن‌فکران دینی هم فتوا صادر می‌کنند و استفتاء می‌شوند و هم بر فقه و فقیهان بیش از پیش می‌شورند؛ اما نه از مجرای سیاست بلکه از طریق اخلاق و به نام آن.

....................................................

در پایان بی‌آنکه بخواهم مرتکب اشتباهی به نام پیش‌بینی شده باشم، گمان می‌کنم که روشن‌فکریِ دینی را آفتی دیگر تهدید می‌کند که شاید بتوان از آن پیشگیری کرد، این آفت، بااخلاق، بی‌اخلاقی کردن و از آن به‌عنوان آلت و اهرمی برای جذب مردم بهره گرفتن است. البته یکی از کارکردهای اخلاق در همین مردم‌داری‌ها خود را نشان می‌دهد؛ اما خوش‌اخلاقی یک تاجر طماع که سودای سود دارد کجا و اخلاق نیکوی کسی که قصدی جز اخلاقی شدن مردمان ندارد کجا  

نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در پنج شنبه 92 اسفند 22 ساعت ساعت 1:53 عصر

  در گفتگو با واشنگتن پست

والرشتاین: برخی اساتید لیبرال ایرانی به من گفتند در ایران درباره افول آمریکا صحبت نکن

به گزارش پایگاه علوم اجتماعی اسلامی ایرانی به نقل از واشنگتن پست   امانوئل والرشتاین  از جامعه شناس منتقد سرمایه داری که هفته گذشته به دعوت انجمن جامعه شناسان به ایران آمده بود و در برخی از محافل دانشگاهی و استراتژیک سخنرانی کرده بود و اینک به آمریکا بازگشته است به خبرنگار واشنگتن پست گفته است :” برخی از اساتیدی که گرایشات لیبرالی داشتند به من گفتند که در ایران درباره افول آمریکا صحبت نکن چون در ایران از این صحبت ها علیه لیبرالیسم استفاده می شود”. وی همچنین گفته است که به نظر من قدرت ایران نیز رو به افول است.پیش از این والرشتاین در یادداشتی به بررسی پی آمدهای افول آمریکا پرداخته بود. وی در این مقاله اظهار داشته بود: مدت زمان درازی است که بحث کرده‌ام افول ایالات متحد به‌مثابه یک قدرت هژمونیک از حدود 1970 آغاز شد و این افول آرام در دوران رییس جمهوری جورج بوش شتاب گرفت. نخستین بار نوشتن در این مورد را در 1980 یا بعد از آن آغاز کردم. در آن زمان واکنش همه‌ی اردوگاه‌های سیاسی به این بحث این بود که آن را به عنوان بحثی نامعقول رد می‌کردند. در دهه‌ی 1990، کاملاً برعکس، بازهم واکنش همه‌ی طرف‌های طیف سیاسی  این بود که ایالات متحد به اوج سلطه‌ی تک‌قطبی دست یافته است.اما بعد از شکستن حباب 2008، تغییر نظر صاحب‌نظران و عامه‌ی مردم آغاز شد. امروز، درصد بزرگی از مردم (هرچند نه همه‌ی آن‌ها) واقعیت افول نسبی در قدرت و جایگاه و نفوذ ایالات متحد را پذیرفته‌اند. این پذیرش در ایالات متحد کاملاً با اکراه صورت پذیرفته است. سیاست‌مداران و صاحب‌نظران در پیشنهاد این که چگونه هنوز می‌توان جلوی این افول را گرفت با هم رقابت می‌کنند. به باور من این فرایند بازگشت‌ناپذیر است.پرسش حقیقی این است که پی‌آمدهای این افول چه هستند. نخست بیان‌گر کاهش توان ایالات متحد در کنترل وضعیت جهانی و به طور خاص بی‌اعتمادی همپیمانان پیشین ایالات متحد به رفتار این کشور است. در ماه گذشته، به سبب افشاگری‌های ادوارد اسنودن، همه آگاه شدند که سازمان امنیت ملی امریکا به طور مستقیم از جمله از رهبران رده‌بالای سیاسی آلمان، فرانسه، مکزیک و برزیل (البته علاوه بر آن از شهروندان بی‌شمار این کشورها) جاسوسی می‌کرده است.تردیدی ندارم که ایالات متحد در 1950 هم درگیر فعالیت‌های مشابهی بود. اما در 1950 هیچ کدام از این کشورها جرئت نداشت که خشم‌شان را به یک رسوایی عمومی بدل کنند و از ایالات متحد بخواهند این کار را متوقف کند. اگر آن‌ها امروز این کار را می‌کنند به خاطر آن است که امروز بیش از آن که آن‌ها به ایالات متحد نیاز داشته باشند ایالات متحد به این کشورها نیاز دارد. این رهبران کنونی می‌دانند که ایالات متحد هیچ گزینه‌ای ندارد به جز این که قول دهد این روش‌ها را متوقف کند، همان‌طور که پرزیدنت اوباما این کار را کرد (ولو آن که ایالات متحد چنین نیتی نداشته باشد). رهبران این چهار کشور همه می‌دانند که با پیچاندن گوش ایالات متحد موقعیت داخلی‌شان تقویت خواهد شد نه تضعیف.تا جایی که رسانه‌ها از افول ایالات متحد بحث می‌کنند بیش‌ترین توجه به چین به عنوان هژمون بالقوه‌ی بعدی می‌شود. این بحث نیز نکته‌ی اصلی را نادیده می‌گیرد. تردیدی نیست که قدرت ژئوپلتیک چین در حال رشد است. اما دستیابی به نقش قدرت هژمونیک فرایندی طولانی و صعب‌الوصول است. طبیعتاً دست‌کم نیم‌قرن دیگر طول می‌کشد که کشور دیگری به چنین جایگاهی برسد که بتواند قدرت هژمونیک اعمال کند و این زمان درازی است که طی آن خیلی چیزها می‌تواند رخ دهد.در آغاز جانشین بلافصلی برای این نقش وجود ندارد. بلکه وقتی کاهش بیش‌تر قدرتی که تاکنون هژمونیک بوده بر دیگر کشورها روشن می‌شود آن‌چه رخ می‌دهد این است که مبارزه‌ی پرآشوب میان قطب‌های متعدد قدرت که هیچ‌یک قادر به کنترل وضعیت نیست، جایگزین نظم نسبی در سیستم جهانی می‌شود. ایالات متحد همچنان یک غول است، اما غولی پوشالی. اکنون همچنان قدرتمندترین نیروی نظامی را دارد، اما خود را ناتوان از آن می‌یابد که استفاده‌ی چندان مناسبی از آن کند. ایالات متحد تلاش کرده با تمرکز روی جنگ‌افزارهای پهباد (هواپیماهای بدون سرنشین) مخاطراتش را به حداقل برساند. رابرت گیتس وزیر پیشین دفاع پیش‌تر این دیدگاه را رد کرده چراکه به لحاظ نظامی کاملاً غیرواقع‌بینانه است. وی یادآور شد که تنها با نبرد زمینی برنده‌ی جنگ مشخص می‌شود و رییس‌جمهور ایالات متحد اکنون تحت فشار شدید سیاست‌مداران و احساسات عمومی برای عدم استفاده از نیروهای زمینی است.مسئله‌ی همگان در وضعیت آشوب ژئوپلتیک سطح بالای اضطرابی است که به بار می‌آورد و فرصت‌هایی است که برای شایع شدن حماقت ویرانگر ایجاد می‌کند. مثلاً ایالات متحد دیگر قادر نیست برنده‌ی جنگ‌ها شود اما قادر است با اقدامات غیرمحتاطانه خطر عظیمی برای خود و دیگران پدید می‌آورد. ایالات متحد در خاورمیانه‌ی کنونی به هر کاری دست بزند شکست می‌خورد. هم‌اکنون هیچ‌یک از کنش‌گران قدرتمند خاورمیانه (منظورم هیچ کدام است) دیگر از رهنمودهای ایالات متحد پیروی نمی‌کند. این شامل مصر، اسراییل، ترکیه، سوریه، عربستان سعودی، عراق، ایران و پاکستان است (بگذریم از روسیه و چین). وضعیت بغرنج سیاسی که این وضعیت بر ایالات متحد تحمیل می‌کند به‌تفصیل در نیویورک تایمز ثبت شده است. نتیجه‌ی اختلاف‌نظر داخلی در دولت اوباما یک مصالحه‌ی فوق‌العاده مبهم بوده است که به نظر می‌رسد در آن پرزیدنت اوباما بیش‌تر دچار تردید می‌شود تا قدرت.سرانجام آن که دو پی‌آمد حقیقی هست که می‌توان در دهه‌های آتی نسبت به آن تا حد زیادی یقین داشت. نخست پایان دلار ایالات متحد به عنوان ارز مرجع است. وقتی این وضعیت حاکم شد، ایالات متحد پشتوانه‌ی گسترده‌ی بودجه‌ی ملی‌اش و هزینه‌های عملیات اقتصادی‌اش را از دست داده است. دومین پی‌آمد، احتمالاً افول جدی در سطح نسبی زندگی شهروندان و ساکنان ایالات متحد است. پی‌آمدهای سیاسی این تحول اخیر را دشوار بتوان به‌تفصیل پیش‌بینی کرد اما بی‌اهمیت نخواهد بود.

نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در پنج شنبه 92 اسفند 22 ساعت ساعت 1:14 عصر

نعلین رهبر معظم انقلاب سوژه شبکه های خبری

رهبر معظم انقلاب اسلامی  بر خلاف بسیاری از رهبران و روسای کشورهای جهان پوششی ساده و به دور از تجمل دارد. تصویر زیر مربوط به جلسه رهبر انقلاب با اعضای خبرگان رهبری است که مورد توجه خبرنگاران و شبکه های اجتماعی قرار گرفته است.

ترجمه تیتر: "نظر یک مخاطب: نعلین‌ رهبر معظم [آیت‌الله] خامنه‌ای به سرهای حاکمان خلیج [فارس] شرف دارد!"

نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در یکشنبه 92 اسفند 18 ساعت ساعت 8:23 صبح

آیا پولهای حاصل از توافقنامه ژنو وارد ایران شده است؟

به گزارش سایت ایران هسته ای منابع غربی خبر داده اند امروز (شنبه 17 اسفند 1392/ 8 مارس 2014) کره جنوبی سومین قسط از پولی را که 1+5 طبق توافق ژنو متعهد به پرداخت آن به ایران شده را به حساب بانک مرکزی ایرانواریز خواهد کرد.مبلغ این پول 550 میلیون دلار است و پیش از این هم باید دو قسط 550 و 450 میلیون دلاری به ایران پرداخت می شده است.قسط های اول و دوم را ژاپن به ایران پرداخت کرده است.1+5 طبق توافق ژنو متعهد است 4/2 میلیون دلار از پول بلوکه شده نفت ایران را طی 6 ماه و در 8 قسط به ایران پرداخت کند.پرداخت این اقساط به تداوم روند اجرای گام نخست توافق ژنو در ایران بویژه استمرار از بین رفتن مواد 20 درصد در ایران (اکسید شدن آن) مشروط شده و ادامه پرداخت پول ها –همانطور که گزارش اخیر مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی نشان می دهد- نشان دهنده آن است که این روند در ایران ادامه دارد.گزارش آژانس می گوید تا کنون ایران چیزی حدود نیمی از ذخیره مخواد 20 درصد خود را کسید کرده است.اما پرسش مهم درباره پول های دریافتی این است که آیا این پول ها وارد ایران شده است یا نه؟اظهارات مقام های دولتی در این اره بسیار مبهم است. ولی الله سیف رییس بانک مرکزی روز 14 اسفند تنها تایید کرده است که این پول ها به حسابی که بانک مرکزی ایران نزد بانک مرکزی سوییس دارد واریز می شود اما به این سوال که آیا پول ها وارد ایران شده یا نه جوابی نداده است.شنیده های «ایران هسته ای» حکایت از آن دارد که این پول ها به ایران وارد نشده و در حساب بانک مرکزی در خارج از ایران مانده است.علت این است که ظاهرا طرف غربی همچنان حاضر به حل مشکل مبادله بین بانکی به دلار نیست و تنها اتفاقی که افتاده این است که ایران می تواند از این پول برای خرید کالا در خارج از کشور استفاده کند.این امکانی است که پیش از توافق ژنو هم کم و بیش برای ایران وجود داشت.همچنین اطلاعات موجود و اظهارات مقام های غربی نشان می دهد ایران اجازه استفاده ازکانال های بانکی برای انتقال این پول به ایران را ندارد.

نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در شنبه 92 اسفند 17 ساعت ساعت 5:49 عصر

فارین پالیسی: رهبران اصلی تحریم ایران از آیپک پول می گیرند

 یک منبع غربی هم زمان با برگزاری اجلاس لابی اسراییل در امریکا (AIPAC) فاش کرد که رهبران اصلی تحریم ایران در کنگره از آیپک پول می گیرند.جان بی جودیس در گزارشی مبسوط برای پایگاه اینترنتی فارین پالیسی که روز 10 اسفند (اول مارس) منتشر شده فاش کرده است که افرادی مانند رابرت منندز رییس دموکرات کمیته روابط خارجی مجلس سنا و مارک کرک که دو تن از رهبران همیشگی پروژه های تحریمی علیه ایران هستند مستمرا از آیپک پول نقد دریافت می کنندجودیس می نویسد: «آیپک یک کمیته عمل سیاسی نیست. این سازمان از طریق اختصاص کمک های مالی و همچنین مشاوره به اعضای خود درباره حمایت از یک نامزد - چه از طریق کمک های مالی مستقیم و چه اقدامات غیر مستقیم - بر سیاست های واشنگتن تأثیر می گذارد. هیچ سندی درباره مقصد این کمک های مالی وجود ندارد اما حمایت سیاست مداران آمریکایی از این سازمان نشان می دهد کمک های مالی ایپک صرف چه اقداماتی می شود».وی ادامه می دهد: «از سال 2007 تا 2012، سه سناتور از پنج سناتور آمریکایی و طی سال های 2011 تا 2012 سه نماینده از پنج قانون گذار مجلس نمایندگان آمریکا که بیشترین کمک های اقتصادی آیپک را دریافت کرده بودند، از حزب جمهوری خواه بودند. این افراد شامل میچ مک کانل رهبر اقلیت در سنا، اریک کانتور و جان بونر رهبران مجلس نمایندگان آمریکا و سناتور مارک کرک از حامیان اصلی اعمال تحریم ها علیه ایران بودند».این نخستین بار است که یک منبع امریکایی صریحا تایید می کند رهبران تحریم ایران در کنگره امریکا حقوق بگسر آیپک هستند.جودیس در عین حال در این گزارش تاکید می کند به دلایلی نفوذ آیپک در امریکا در حال کاهش است:

1- نزدیکی بیش از حد به جمهوری خواهان

2- شکست در متقاعد کردن مردم امریکا در این باره که منافع اسراییل و امریکا کاملا بر هم منطبق است.

3- ظهور لابی های میانه روز تر مانند جی استریت

4- مواضع افراطی و جنگ طلبانه آیپک درباره موضوعاتی مانند ایران

نویسنده فارین پالیسی در انتها نتیجه گرفته است که آیپک نمی تواند در نهایت با یک توافق نهایی که دولت امریکا با آن موافق باشد، مخالفت کند.

از دید وی علت این است که این مخالفت روابط آیپک با دموکرات ها در امریکا را بحرانی خواهد کرد.

نظر سنجی های انجام شده در امریکا نشان می دهد هیلاری کلینتون که یک نامزد دموکرات است بیشترین شانس را در انتخابات ریاست جمهوری بعدی امریکا دارد.

نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در شنبه 92 اسفند 17 ساعت ساعت 5:33 عصر

فارسی زبانان راهزن هستند

اهانت روزنامه دولتی امارات به ملت ایران

روزنامه رسمی الاتحاد امارات اقدام به انتشار شعری توهین آمیز در صفحه اول خود کرد، این شعر توهین‌آمیز و در عین حال از لحاظ ادبی ناشیانه و سست عنصر که بخش قابل توجهی از صفحه اول این روزنامه را به خود اختصاص داده، علاوه بر توهین به ملت شریف ایران از واژه مجعول برای نام گذاری خلیج فارس استفاده کرده است.امارات که در راستای تحریک‌های غربی هر از چند گاهی ادعاهای غیر منطقی و باطل در زمینه تملک سه جزیره ایرانی را دنبال می کند، سعی دارد با تحریک مواضع اختلافی به تنش در منطقه دامن زده و باعث بروز اختلافات بیشتر بین کشورها شود. بازی این روزنامه اماراتی با احساسات عربی و توهین به ملت شریف ایران گرچه اقدامی باطل و غیر منطقی است، اما می‌طلبد دستگاه دیپلماتیک کشورمان اقدامات و واکنش‌های جدی را برای مقاله با تکرار اتفاقات مشابه در دستور کار قرار دهد.

با عرض پوزش از حوانندگان وبلاگ ترجمه شعر منتشر شده در صفحه اول روزنامه الاتحاد امارات را در زیر می‌بینید:

الله اکبر از سرودهای تاریک/ الله اکبر از سرودهای مذهبی دلپذیر و خوشایند

الله اکبر، همه ما سرباز و استواریم/ الله اکبر از شیطان‌های امت‌ها

الله اکبر از سپردن خانواده و ناموس به دست راهزنان/ کسانی که غیر از گوژپشت و یا دست و پا کج  در میان آنها نیستند.

ای خلیج ع ر ب ی همه ما حامی تو هستیم/ همه ما برای خدمت به تو متحدیم

در بحرین کسی بی پشت و پناه نخواهد بود مادامی که آل زاید از آنان حمایت می کند و هیچ حدی از ذلت وجود ندارد.

مجوس(فارسی‌زبانان) و روحانیون عمامه‌پوش آنها راهزن هستند / آنها چیزی به جز چاقوی تیز و تیر و پیکان ندارند

ما نه به مبارزه با آنها پایان می‌دهیم و نه آرامش و صلحی می‌خواهیم / و آنها را و ساکنان مشهد و قم را تسلیم می کنیم.

نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در پنج شنبه 92 اسفند 15 ساعت ساعت 7:56 عصر

نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در چهارشنبه 92 اسفند 14 ساعت ساعت 8:34 صبح

تاریخ درس آموز است و آن کسی موفق خواهد بود که از تاریخ درس عبرت بگیرد. این اصل مهم به ویژه باید مورد توجه سیاستمداران باشد تا در بازی سیاست، برد را با باخت عوض نکنند. نگاهی دقیق به تحولات جهان در چند سال گذشته، نکات جالب و مهمی را دربر دارد که می تواند برای همه سیاسیون عبرت آموز باشد.

به گزارش مشرق ناآرامی های اخیر در اوکراین و نوع مواجهه مقامات کشورهای غربی با آن، بسیار قابل توجه است. این روزها و در جریان حوادث اوکراین که به طور کاملاً مشخص می‌توان هدایت کشورهای غربی و به ویژه ایالات متحده آمریکا را در آن دید، اقدامات مقامات غربی بار دیگر نشان داد که عهد شکنی و غیرقابل اعتماد بودن مقامات غربی در چه حدی است. حوادث اوکراین نشان داد که وعده‌های مقامات غربی در پای میز مذاکره و در دیدارهای رسمی تا چه حد قابل اتکا است و تا چه حد کشورها بر اساس آن می‌توانند برنامه‌ریزی کنند.
کاترین اشتون به عنوان مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در جریان چندین سفر خود به اوکراین و در دیدار با ویکتور یانوکوویچ (دیدارهای مختلف در 29 ژانویه 2014، 5 فوریه 2014) رئیس جمهور قانونی این کشور که بر اساس انتخابات به قدرت رسیده بود، از آمادگی اتحادیه اروپا برای حل بحران سیاسی-اقتصادی این کشور سخن گفت و موجب امیدواری مقامات اوکراینی شد.

اما مانند بسیاری از موارد دیگر مانند آنچه در مورد قذافی و دیدارهای رهبران غربی در آستانه بحران در این کشور به وقوع پیوست، این وعده نه تنها بار دیگر رنگ تحقق به خود نگرفت بلکه کاملاً بر خلاف آنها عمل شد. به طوری که قذافی با کمک مستقیم نیروهای نظامی غربی و به ویژه فرانسه سرنگون شد و دولت اوکراین نیز بر اثر فشارهای مختلف سقوط کرد و کاترین اشتون با همان لبخند همیشگی پیروزمندانه در خیابان های کی یف در کنار شورشیان راهپیمایی کرد. کشورهای اروپایی مانند بریتانیا و مجموعاً اتحادیه اروپا در کنار ایالات متحده بعد از سقوط دولت "ویکتور یانوکوویچ" و شکل‌گیری دولت موقت به رهبری "الکساندر تورچینوف" به طور رسمی آمادگی خود را برای حل مشکلات این کشور به خصوص در زمینه بحران مالی و اقتصادی این کشور اعلام کردند. در اولین موضع گیری بریتانیا از آمادگی خود و حتی صندوق بین‌المللی برای حل بحران مالی و مشکلات اقتصادی این کشور و بدهی‌‌های 64.5 میلیارد دلاری اوکراین سخن گفت.

این موارد و موارد بسیاری دیگر به ما گوش زد می‌کند باید مراقب وعده‌ها و لبخندها مقامات غربی باشیم و این امکان را در نظر بگیریم که آنها هر لحظه بر خلف وعده‌ها و قول‌های خود عمل کنند. هر چند این حسن ظن وجود دارد که دیپلمات‌های جمهوری اسلامی ایرانی، افرادی کاملاً هوشیار نسبت به منافع جمهوری اسلامی ایران بوده و به بیان مقام معظم رهبری آنها بچه های انقلاب هستند.

در پایان به بخشی از سخنان رهبر معظم انقلاب در رابطه با لزوم عدم اعتماد به غربی ها را مرور می کنیم.

«لبخند فریب گرانه دشمن، شما را دچار اشتباه و خطا نکند.»


«ما به آمریکایی‌ها بدبینیم و هیچ اعتمادی به آنان نداریم، دولت آمریکا غیرقابل اعتماد و خودبرتربین و غیرمنطقی و عهدشکن است و دولتی در تصرف شبکه صهیونیسم بین‌المللی است که بخاطر صهیونیست‌ها مجبور است با رژیم غاصب مماشات کنند و نرمش نشان دهند.»

نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در یکشنبه 92 اسفند 11 ساعت ساعت 3:3 عصر