la politique

معرفی کتاب

نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در جمعه 90 خرداد 20 ساعت ساعت 8:41 صبح

متن کامل سخنرانی اوباما در باره خاورمیانه

رئیس جمهور آمریکا پنج شنبه شب در یک سخنرانی ،تقریبا راجع به همه مسائل جهانی اظهار نظر کرد و وزیر خارجه خودش را هم بهترین وزیر امور خارجه درتاریخ آمریکا خواند

به گزارش واحد مرکزی خبر به نقل از خبرگزاری فرانسه از واشنگتن، او از هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا هم تشکر کرد رئیس جمهور آمریکا تصریح کرد وزارت امور خارجه این کشور مکانی مناسب برای شروع فصلی جدید در دیپلماسی امریکا است.

او گفت سخنرانی خود را با تشکر از خانم هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه امریکا شروع می‌کنم که در شش ماه گذشته سفرهای بسیار زیادی داشته است. من تک تک روزها روی فعالیت‌های خانم کلینتون حساب باز کرده‌ام و معتقدم که او به عنوان یکی از بهترین وزرای امور خارجه درتاریخ امریکا شناخته خواهد شد. وزارت امور خارجه امریکا مکانی مناسب برای شروع کردن فصلی جدید در دیپلماسی امریکا است.

باراک اوباما افزود: ما به مدت شش ماه شاهد تغییری فوق‌العاده در خاورمیانه و شمال افریقا بوده‌ایم. میدان به میدان، شهر به شهر و کشور به کشور این تغییر رخ داده است. مردم خیزش کرده‌اند تا حقوق اساسی انسانی خود را مطالبه کنند. دو نفر از رهبران (مصر و تونس) کناره گیری کردند. احتمال دارد سران دیگری هم کناره گیری کنند ، هرچند ممکن است این کشورها فاصله زیادی با سواحل ما داشته باشند اما ما می‌دانیم که اینده‌ی ما به این منطقه پیوند خورده است، چه از جنبه اقتصاد و امنیت و چه از جنبه تاریخی و دینی.

رئیس جمهور امریکا افزود: امروز می‌خواهم درباره این تغییر صحبت کنم درباره نیروهایی که محرک این تغییر هستند صحبت کنم و بگویم که ما چگونه می‌توانیم به شیوه‌ای به این تغییرات پاسخ بدهیم که باعث پیشبرد ارزش‌های ما و تقویت امنیت ما شود .
ما تا کنون هم کارهایی زیادی برای تغییر سیاست خارجی خود کرده‌ایم درحالی‌که شاهد بودیم طی یک دهه این سیاست خارجی با دو جنگ پر هزینه تعریف شده است.

وی ادامه داد: بعد از سال‌ها جنگ در عراق، ما صدها هزار نظامی خود را از این کشور بیرون کشیدیم و به ماموریت رزمی امریکا در عراق پایان دادیم. در افغانستان هم ما عزم طالبان را در هم شکستیم.

ما در ژوئیه امسال عملیات بازگرداندن نظامیان خود به وطن را شروع خواهیم کرد و به دوره گذار برای پیشتازی افغانستان (در اداره امور این کشور) ادامه خواهیم داد

اوباما گفت قیام‌های مردمی در کشورهای عربی نشان می‌دهد سیاست سرکوب دیگر کارساز نخواهد بود

اوباما آمریکا باید سیاست خود را تغییر دهد، در غیر این‌صورت با یک شکاف عمیق با جهان عرب روبرو خواهد شد.

او گفت دستور کار افراط گرایی شبکه القاعده در جهان عرب با بن بست روبرو شده است

او گفت دولت بحرین و مخالفان در این کشور باید گفتگویی واقعی را با یکدیگر آغاز کنند.

او در اشاره به یمن هم گفت گفت علی عبدالله صالح رئیس جمهور یمن باید روند انتقال قدرت در این کشور را انجام دهد

او گفت مرزهای اسرائیل و کشور آینده فلسطین باید برپایه خطوط مرزی سال 1967 ترسیم شود و هر دو طرف باید در هرگونه مذاکرات صلح روند مصالحه را در پیش بگیرند و تلاش فلسطینیان برای به رسمیت شناخته شدن یک کشور مستقل فلسطینی در نشست ماه سپتامبر مجمع عمومی سازمان ملل متحد موثر واقع نخواهد شد

برای دسترسی به متن کامل سخنرانی اوباما بر روی سایت اینترنتی ذیل کلیک نمایید

http://strategicreview.org/1390/02/30/%D9%85%D8%AA%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D9%85%D9%84-%D8%B3%D8%AE%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%88%D8%A8%D8%A7%D9%85%D8%A7-%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%AA%D8%AD%D9%88%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D8%AE%D8%A7/

نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در شنبه 90 اردیبهشت 31 ساعت ساعت 6:32 عصر

فوکویاما وکتاب جدیدش

فرانسیس فوکویاما در پی سقوط کمونیسم «پایان تاریخ» را اعلام کرد. اکنون همزمان با بحران سیاسی گسترده در خاورمیانه و اوج‌گیری قدرت چین وی بار دیگر نظرات خود را مطرح کرده است

فرانسیس فوکویاما با انتشار کتاب اول خود به نام «پایان تاریخ» خود را به عنوان یکی از متفکران علوم سیاسی در جهان تثبیت کرد. کتاب جدید وی با عنوان «خاستگاه‌های نظام سیاسی» به زودی وارد بازار خواهد شد. او پس از دو دهه تحلیل روندهای تاریخ‌ساز در سیاست جهان، امروزه چه نگاهی به جهان دارد

هفته‌نامه آمریکایی نیوزویک در مطلب مفصلی به سوابق و دیدگاه‌های آقای فوکویاما در گذشته اشاره کرده و سپس از خلال یک مصاحبه جدید با وی دیدگاه‌های او را در مورد جهان امروزی جویا می‌شود

فوکویاما پژوهش در رشته علوم سیاسی و روابط بین‌الملل را از سال هزار ونهصد هفتاد و نه در مرکز پژوهشی «رند» آغاز کرد. در آن زمان ویبیست وهفت  ساله بود و به تازگی تحصیلات خود در مقطع دکترا با رساله‌ای پژوهشی در مورد سیاست خارجی اتحاد شوروی را در دانشگاه هاروارد تمام کرده بود

به دنبال اشغال افغانستان توسط ارتش شوروی او برای ماموریتی پژوهشی به نواحی مرزی پاکستان و افغانستان سفر کرد و پس از بازگشت در گزارش خود به دولت آمریکا توصیه کرد که از مجاهدین افغان حمایت کند. به فاصله کوتاهی سیل کمک‌های نظامی دولت رانلد ریگان به سوی پاکستان سرازیر شد. دولت هند هیچ گاه فرانسیس فوکویاما را به این خاطر نخواهد بخشید

هفته‌نامه نیوزویک پس از این مقدمه به زمان معاصر بازمی‌گردد و یادآوری می‌کند که فوکویاما در این مدت و به خصوص در سال‌های اخیر از جناح راست و تندروی سیاست آمریکا معروف به «نو – محافظه‌کاران» فاصله گرفته است. برای مثال، او با موضع «نو – محافظه‌کاران» که تکیه بر قدرت نظامی آمریکا برای حل تمامی بحران‌ها را تجویز می‌کنند مخالف است و در مورد لیبی نیز در مجموع از سیاست باراک اوباما دفاع می‌کند

فرانسیس فوکویاما می‌گوید که جناح راست و جمهوری‌خواهان آمریکا دیگر مثل دهه هزار و نهصد وهشتاد سیاستمداران سنجیده و عمل‌گرایی مثل هنری کیسینجر یا جیمز بیکر ندارند. حزب جمهوری‌خواه امروزی محفلی ناکارآمد است و در زمینه سیاست خارجی بسیار تازه‌کار و بی‌تجربه.

فوکویاما اخیرا پس از سال‌ها اقامت در واشینگتن و فعالیت در مراکز پژوهشی و سیاست‌گذاری پایتخت به کالیفرنیا مهاجرت کرده و در دانشگاه استنفورد تدریس می‌کند. به نظر می‌رسد که او در محیط جدید خود بسیار راحت است و ترجیح می‌دهد که به دور از فضای گروه‌بندی‌های سیاسی کار تحقیقاتی خود را ادامه دهد

هفته‌نامه نیوزویک یادآوری می‌کند که کتاب اول فوکویاما با عنوان «پایان تاریخ» این بحث را مطرح کرد که با زوال و ناپدید شدن کمونیسم دوران تاریخ معاصر که بر اساس تضاد بین دو اردوگاه تعریف می‌شد به پایان خود رسیده است. هر چند انقلاب‌ها و جنگ ادامه خواهند یافت، دموکراسی لیبرالی مدل غربی تنها مسیر حرکت جوامع خواهد بود. انتشار این کتاب در سال هزار و نهصد وهشتاد ونه و چاپ مجدد و فروش گسترده آن فرانسیس فوکویاما را به عنوان یکی از مطرح‌ترین متفکران علوم سیاسی در جهان مطرح کرد

کتاب جدید وی با عنوان «خاستگاه‌های نظام سیاسی» به زودی وارد بازار خواهد شد. در این کتاب فوکویاما در جستجوی آغاز تاریخ سیاسی است و روندهایی را دنبال می‌کند که جوامع بدوی و مناسبات خانوادگی و قبیله‌ای را به سیستم‌های سازمان‌یافته سیاسی بدل کرد. فوکویاما می‌گوید مردم در دوران معاصر چنان به وجود نظم سیاسی خو گرفته‌اند که فراموش می‌کنند خلق یک چنین نظام‌هایی در آغاز و در مسیر تاریخ تا چه حد دشوار بوده است

به گفته وی، اولین نماد شکل‌گیری نظام‌های سیاسی مربوط به دو قرن قبل از میلاد در چین و تحت رهبری سلسله «کین» است. در آن زمان بیش از ده هزار منطقه قبیله‌نشین و خودمختار زیر پرچم و هدایت یک حکومت واحد گرد هم آمد. وی همین روند را در هند و سپس در دوران خلافت اسلامی دنبال می‌کند و می‌گوید: «شکل‌گیری خلافت و حکومت اسلامی زیر رهبری حضرت محمد(ص) پیامبر اسلام، واضح‌ترین نمونه از اهمیت ایده‌های سیاسی برای شکل دادن به یک حکومت واحد است

در بخش‌های بعدی این کتاب به قرون وسطی و حاکمیت کلیسای کاتولیک بر اروپا می‌پردازد و می‌گوید: «جدایی حکومت از دین در اروپا روندی پیوسته نبود، بلکه به شکل موردی یا دوره‌ای در تاریخ اروپا روی داده است و نتیجه آن چیزی است که ما امروزه آن را حکومت قانون می‌نامیم

کتاب جدید فوکویاما پیش از انقلاب کبیر فرانسه به پایان می‌رسد و حوادث تاریخی پس از آن در جلد دوم این کتاب بررسی خواهند شد.

فوکویاما در ادامه مصاحبه خود با هفته‌نامه نیوزویک در مورد تحولات کشورهای عربی می‌گوید که یکی از جالب‌ترین نکات در این مورد این است که نشان داده شد اسلام لزوما با مسیر تحولات دموکراتیک که بخش‌های دیگر جهان تجربه کرده‌اند تناقض بنیادی ندارد. ولی وی در عین حال هشدار می‌دهد که این جنبش‌ها تازه در آغاز راه‌اند و مشکلات و بحران‌های بزرگ‌تر از یک یا دو سال آینده آغاز خواهد شد

وی معتقد است که حرکت به سوی دموکراسی به نهاد‌ها، سنت‌ها و ابزارهای دموکراتیک نیاز دارد و به خصوص خصلت دیکتاتورپروری و فساد حکومتی در این کشور‌ها یک مانع جدی در این راه خواهد بود. وی پیش‌بینی می‌کند که بسیاری از حکومت‌های عرب یا مثل نمونه لیبی جامعه را به سمت جنگ داخلی خواهند برد یا مثل نمونه مصر به شدت در برابر هر گام از تحولات ساختاری برای گذر به دموکراسی مقاومت خواهند کرد

فوکویاما تاکید دارد که شاید مهم‌تر از وقایع جاری در خاورمیانه باید به دهه‌های آینده نگریست و در مرکز آن باید به چین توجه کرد. به اعتقاد وی، حکومت چین در کوتاه‌مدت قادر خواهد بود نارضایتی و اعتراضات سیاسی را مهار کند. به گفته وی، نظام خودکامه در چین بسیار پیچیده و کارآمد‌تر از نظام‌های خاورمیانه است. وی تاکید می‌کند که در جهان معاصر نیروی محرکه اصلی اصلاحات و انقلاب نه اقشار فقیر، بلکه طبقه متوسط است که برای صعود به راس هرم جامعه با محدودیت‌ها مبارزه می‌کند

به گفته وی، همزمان با تداوم پیشرفت‌های اقتصادی و اجتماعی در چین زمانی فرا خواهد رسید که طبقه متوسط دیگر حاضر نخواهد بود به قیمت رفاه یا ثروت بیشتر از اصلاحات سیاسی صرف نظر کند. یا زمانی فرا خواهد رسید که دیگر حزب کمونیست قادر نخواهد بود با تحولات عمیق در جامعه و خواست‌های مردم همخوانی داشته باشد. یک چنین تغییری روزی بالاخره فرا خواهد رسید

هفته نامه نیوزویک از قول منتقدان فوکویاما می‌نویسد که وی در مجموع تصویری پر آشوب و نه چندان امیدبخش و پیروزمندانه از جهان و آینده تحولات ترسیم می‌کند. اما فوکویاما معتقد است که باور مذهبی به سعادت و ایمان به از راه رسیدن دوران‌های پیروزمندانه‌تر برای تمدن بشر ما را از دیدن واقعیات محروم می‌سازد

فوکویاما در اواخر دهه هزار ونهصد و شصد وهشت  در واکنش به یک چنین دیدگاه‌هایی در جناح چپ سیاست آمریکا به دست راستی‌های تندرو یا «نو – محافظه‌کاران» پیوست. و در سال‌های اخیر دقیقا به خاطر رواج همین نوع از برداشت‌های غیرواقع‌گرایانه و آرمانی در صفوف «نو – محافظه‌کاران» از این جناح فاصله گرفت

فوکویاما در سال دو هزار وچهار با لحنی تند پروژه اشغال عراق و تغییر نظام سیاسی آن کشور از منظر «نو – محافظه‌کاران» را به باد انتقاد گرفت. خود وی می‌گوید که دیگر نمی‌توانست توهم و دوری این سیاستمداران از واقعیت‌های عراق را بپذیرد

فوکویاما فرزند خانواده‌ای ژاپنی‌تبار است که اجدادش در اوایل قرن بیستم به آمریکا مهاجرت کردند. والدین وی سال‌های جنگ جهانی دوم و دوران تبعیض نژادی شدید و حتی اعزام ژاپنی‌ها به اردوگاه‌ها در مناطق دورافتاده آمریکا را تجربه کرده‌اند. وی در مورد اسلام‌ستیزی موجود در آمریکا می‌گوید: «این نوع گرایش‌های نابخردانه در‌‌ همان عناصر‌ نژادپرستانه‌ای که سابقا در آمریکا وجود داشت ریشه دارند.» وی بر سر همین موضوع چندین بار به اردوی دست راستی‌ها و محافظه‌کاران آمریکا حمله کرده است

هفته‌نامه نیوزویک در پایان از قول فرانسیس فوکویاما می‌نویسد که آن چه تاریخ سیاسی و اجتماعی بشر را متحول کرده است ایده‌های مهم سیاسی بوده‌اند. این ایده‌ها در حقیقت سوخت موتور حرکت تاریخ هستند. و به نظر می‌رسد که در دورانی که ایده‌های صادقانه و سرنوشت‌ساز رنگ می‌بازند فوکویاما تلاش می‌کند تا این جریان خلاقیت فکری را زنده نگاه دارد

نظر

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در پنج شنبه 90 اردیبهشت 1 ساعت ساعت 12:6 عصر

در اردوگاه اشرف تلفن، اینترنت و ازدواج ممنوع است

یک روز پس از آن که سازمان ملل متحد از مرگ سی وچهارنفر در حمله روز نوزدهم فرودین ماه نیروهای عراقی به اردوگاه اشرف خبر داد، ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر این سازمان خواستار انجام تحقیقات مستقل درباره این حمله شد.به گزارش سایت رادیو فردا

ناوی پیلای همچنین خواستار راه حلی برای پایان دادن به مساله اردوگاه اشرف شد، اردوگاهی در هشتاد کیلومتری شمال بغداد که در دوران جنگ ایران و عراق ساخته شد، یعنی زمانی که نیروهای سازمان منافقین در اواسط دهه هزار و سیصد وشصت به عراق رفتند تا در کنار نیروهای عراقی با ملت خود بجنگند.

اما گزارشها از شرایط سخت این اردوگاه حکایت می کند و ناوی پیلای نیز روز جمعه گفته بود نباید گذاشت که ساکنان اردوگاه اشرف بپوسند

در همین زمینه سایت رادیو فردا در گفت وگویی با عبدالطیف شادوری، که می‌گوید دو ماه پیش با فرار از اردوگاه اشرف را به نیروهای عراقی معرفی کرده است، پرسش‌های درباره وضعیت این اردوگاه مطرح گردیده است.در ذیل توجه خوانندگان وبلاگ را به خواندن متن کامل این مصاحبه دعوت منمایم

ابتدا کمی درباره خودتان و چگونگی محلق شدن به سازمان مجاهدین توضیح بدهید

من عبدالطیف شادوری و بچه بلوچستان هستم. مدت بیست وپنج سال سال است که در این سازمان فعالیت کرده ام. از طریق پاکستان و از سوی یکی از دوستانم که الان شهید شده است با سازمان آشنا شده، وارد سازمان شدم. بیست وپنج سال در سازمان بودم ودر طول این بیست و پنج  سال بعد از فشارهای روزمره ایی که به من وارد شد ، تصمیم گرفتم که خودم را به نیروهای عراقی معرفی کنم

در طول این بیست وپنج سال من هیچ گونه تماسی با خانواده ام نداشتم. خانواده ام از من هیچ خبری نداشتند چرا که هیچ امکان تماسی وجود نداشت. اساساً استفاده از تلفن، موبایل و اینترنت و حتی گوش دادن به رادیو و هر گونه وسایل ارتباط جمعی در سازمان ممنوع است.

در نهایت تصمیم گرفتم به علت فشارهای روزمره ایی که تحمل می کردم، خودم را به نیروهای عراقی تسلیم کنم

دو ماه پیش دست به این کار زدم و الآن در یک هتل اقامت کرده ام و با نیروهای سازمان ملل و صلیب سرخ و همچنین با نماینده دولت عراق نیز صحبت کرده ام که شاید بتوانم به کشور دیگری بروم

معلوم هست که در نهایت به کدام کشور منتقل می شوید؟ وضعیتتان چه خواهد شد

بله. قرار است در این مورد با نیروهای صلیب سرخ و سازمان ملل صحبت کنم

نکته ایی که وجود دارد این است که هر کسی که بخواهد از قرارگاه اشرف فرار کند، همان طور که رجوی بارها اعلام کرده است، مجازاتش اعدام و مرگ است

نه تنها من بلکه بسیاری از دوستان من در اشرف هستند که اساسا امکان خارج شدن از آنجا را ندارند و تنها راهی که می توانند از آنجا خارج شوند، فرار از قرارگاه اشرف است.

البته فرار کردن از آنجا هم نیازمند دو تا سه ماه کار است. اینکه چطور باید فرار کنی که دستگیر نشوی و اگر در حین فرار دستگیر شوی تو را می گذارند در یک اتاق و تا سه چهار سال نگهت می دارند و دیگر به نیروهای عراقی تحویلت نمی دهند

من خیلی روی این مسئله فکر کرده و روی طرح فرارم کار کردم تا توانستم از آنجا فرار کنم

دوستان زیادی در آنجا دارم که همین مشکل مرا دارند. تحت فشارهای شدیدی به سر می برند و در این مدت هشت یا نه ساله نیز هیچ سازمان بین المللی در قرارگاه حاضر نشده است که با تک تک افراد وارد صحبت شود تا شاید بتواند آنها را از این وضعیت خارج کند

همیشه به ما می گویند که شما به هیچ کشوری نمی توانید وارد شوید و تنها جایی که برای ماندگاری دارید همین اردوگاه اشرف است

پس شما معتقدید که بسیاری الان در آن اردوگاه تحت فشارند و مایلند که خارج شوند ولی به آنها اجازه خروج داده نمی شود و به زور در آنجا نگهداری می شوند

بله. الان خیلی ها در آنجا تحت فشارهای شدید هستند. اگر یک مصاحبه از سوی سازمان ملل و یا صلیب سرخ انجام شود و با تک تک نفرات اردوگاه اشرف صحبت کند، خیلی از نفرات می توانند از آنجا خارج شوند.

خیلی ها از آینده شان می ترسند. نمی دانند که چه عاقبتی دارند.

چرا فکر می کنید که سازمان مجاهدین خلق مایل است که بیش از سه هزار نفر را در اردوگاه اشرف نگه دارد؟ چرا اجازه خروج آنها را از آنجا نمی دهد؟ فکر می کنید علتش چیست

معلوم است. وقتی آن نفرات از آنجا خارج شوند دیگر آن تشکیلات از هم می پاشد. دیگر تشکیلاتی وجود نخواهد داشت و سازمان مجاهدین خلق از هم پاشیده خواهد شد

شما در این مدت حضور در اردوگاه ازدواج کرده اید

نه  خیر. من پانزده  سالم بود که به این سازمان آمدم و الان چهل ساله ام. بیست وپنج  سال در سازمان مجاهدین خلق بودم و هنوز هم ازدواج نکرده ام. هیچ تماسی هم با خانواده ام نداشتم. به همین دلیل هم خانواده ام فکر می کردند که من مرده ام.

چرا در این مدت ازدواج نکردید؟ اجازه ازدواج به شما نمی دادند یا اینکه خودتان مایل نبودید

نه. ازدواج کردن در کمپ اشرف ممنوع است. نه تنها ازدواج که کلاً صحبت کردن با خانمها ممنوع است. اصلا نمی توانید حرف بزنید. سلام و احوالپرسی اگر بکنید می گویند چرا سلام و احوالپرسی کردید؟

این ناشی از سیاست های غلط آقای رجوی است که آنقدر اصرار می کند که افراد را در کمپ اشرف نگه دارد. دولت عراق رسماً التیماتوم داده است که مجاهدین نمی توانند در این کشور بمانند. کشوری که مایل نیست این سازمان در آن باقی بماند، برای چه باید نفرات آن سازمان و جوانانش کشته شوند؟

من از سازمان های بین المللی و صلیب سرخ جهانی درخواست می کنم که با تک تک نفرات کمپ اشرف صحبت کنند. این موضوع را حل و فصل کنند تا هر روز افراد آنجا کشته نشوند، و اینهمه خونریزی نشود.

آقای شادوری، همان طور که می دانید هفته گذشته بر اساس آماری که سازمان ملل ارائه داده است، سی و دو نفر در یک حمله یی که ظاهراً از سوی نیروهای عراقی به اردوگاه اشرف رخ داد، در کمپ اشرف کشته شدند. گرچه به روشنی مشخص نیست که چه اتفاقی افتاده است. اما نیروهای عراقی می گویند که بر اساس مدارک و شواهدی که دارند، این افراد توسط خود نیروهای مجاهدین کشته شده اند. شما در این زمینه چه اطلاعاتی دارید؟ فکر می کنید اساسا چنین چیزی ممکن است که خود مجاهدین، دست به خودزنی زده باشند

راستش را بخواهید من در این مورد زیاد اطلاعی ندارم و این موضوع را از طریق اینترنت فهمیدم.

من متاثر و متاسفم برای دوستانم که در این میان کشته شده اند ولی این واقعیت است که یکی از سیاست های اشتباه رجوی این است که افراد را تحت فشار نگهداری می کند. این در صورتی است که رجوی می توانست در طول این هشت ساله تمام افراد را از آنجا بیرون کند تا آنها بتوانند پناهندگی بگیرند.

مدتها بود که دولت عراق را تحریک می کرد. شعارش هم این است که «دولت عراق باید سرنگون شود». این یک حرکت تحریک آمیز رجوی است که روزانه ادامه دارد.

شما از این افراد کشته شده کسی را شخصا می شناختید

بله می شناختم. نفرات زیادی بودند که می شناختمشان. از این بابت خیلی متاسف و ناراحتم

آیا این کسانی که کشته شدند کسانی بودند که مثل شما از وضعیت کمپ اشرف ناراضی بودند؟ ممکن است در این مورد توضیح دهید

راستش را بخواهید من زیاد در جریان نبودم. می دانید که در قرارگاه اشرف کسی حق صحبت کردن با نفر بغل دستی اش را ندارد و صحبت کردن دو نفر با همدیگر ممنوع است.

به همین دلیل است که من زیاد اطلاعی ازاینها ندارم ولی خیلی از نفرات را می شناسم که در آنجا مشکل دارند. الان هم نمی توانم اسامی شان را بگویم ولی این نفراتی را که جزو کشته شدگانند زیاد نمی شناسم

نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در یکشنبه 90 فروردین 28 ساعت ساعت 4:30 عصر

آشنایی با شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد

 UN Human Rights Council

شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد به عنوان یک سازمان بین‌الدولی در 15 مارس 2006 پایه‌ریزی شد

وظیفه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد  نظارت بر اجرای مفاد منشور حقوق بشر در کشورهای عضو سازمان ملل متحد است. مقر این شورا در ژنو است

در این مجمع47کشور عضویت دارند. هر ساله یک سوم اعضای جدید این شورا به مدت سه سال دیگر انتخاب می‌شوند. شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، به عنوان جانشین کمیسیون حقوق بشر اختلاف بر انگیز این سازمان‌، عمل می‌کند

وظیفه این شورا نظارت بر اجرای مفاد منشور حقوق بشر در کشورهای عضو سازمان ملل متحد است. از جمله در مواردی که تردیدی وجود داشته باشد، این شورا می‌تواند نمایندگانی را برای بازدید نزدیک وضعیت، به آن کشورها اعزام کند.

شورای حقوق بشر مسئولیت ارتقاء احترام جهانی برای حمایت از حقوق بشر و آزادی‌های اساسی برای همگان صرف نظر از هر نوع تمایز و به شیوه‌ای عادلانه و برابر و همچنین رسیدگی به وضعیت‌های ناقض حقوق بشر از جمله نقض فاحش و نظام‌مند و ارائه توصیه در این خصوص را بر عهده دارد. ضمن اینکه ابعاد نظارتی شورای حقوق بشر نسبت به کمیسیون حقوق بشر افزایش یافته است

براساس ماده 6 بخش اجرایی قطعنامه تاسیسی شورای حقوق بشر، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، شورای حقوق بشر را موظف کرد تا ضمن بازنگری در اختیارات، فعالیت‌ها و سازوکارهای کمیسیون حقوق بشر سابق طی مدت یک سال، گزارش خود را ارائه کند

متعاقباً با تشکیل شورای حقوق بشر و ایجاد گروه‌های کاری مختلف، فعالیت‌ها و مباحث نهادسازی شورای تازه تاسیس آغاز شد

یک سال پس از اولین اجلاس شورای حقوق بشر در 18 ژوئن 2007، شورای حقوق بشر اقدام به تصویب مجموعه‌ای مشتمل بر تاسیس رویه‌ها، سازوکارها و ساختارهایی کرد که مبنای فعالیت‌های آتی شورا را تشکیل داد

نتیجه این فعالیت‌ها در نشست پنجم شورای حقوق بشر به صورت یک سند مستقل مورد بحث و تبادل نظر نهایی قرار گرفت و نهایتا در مورخ 28 خرداد 86 با اجماع اعضای شورای حقوق بشر به تصویب رسید

بر اساس پیش‌بینی به عمل آمده کلیه آیین ‌کارها و سازوکارهای جدید حقوق بشری ملل متحد به نحوی تنظیم شده است تا شفاف، قابل پیش‌بینی، بی طرفانه، براساس گفتگوهای واقعی و ارزشیابی بر مبنای «میزان حصول به اهداف» باشد

بر این اساس مهم‌ترین سازوکارهای پیش‌بینی شده برای کار شورای حقوق بشر عبارتند از: «مکانیسم جهانشمول بررسی دوره‌ای حقوق بشر»، «سازوکار رویه‌های ویژه»، «کمیته مشورتی شورای حقوق بشر» و «رویه‌های شکایت.»است

آنچه عملا از این شورا تا کنون دیده شده است همان فشار بر کشور های مستقل به خصوص جمهوری اسلامی ایران است در آغازین روزهای سال 1390 این شورا قطعنامه ای را بر علیه ایران صادر کرد تا نشان دهد سازمانهای بین المللی عملا همانند شورای امنیت ابزاری برای فشار بر کشورهای مستقل میباشند

بیست و دو کشور شورای حقوق بشر موافق با قطعنامه پیشنهادی علیه ایران در برابر 7 مخالف و14ممتنع به قطعنامه ای علیه ایران رای دادند که به موجب آن باید گزارشگر ویژه حقوق بشر به ایران اعزام شود... کشورهای آرژانتین، بلژیک، برزیل، شیلی، فرانسه، گواتمالا، مجارستان، ژاپن، مالدیو، مکزیک، نروژ، لهستان، مولداوی، کره، سنگال، اسلواکی، اسپانیا، سوییس، اوکراین، انگلستان، آمریکا و زامبیا به این قطعنامه  رای مثبت دادند.

کشورهای بنگلادش، چین، کوبا، اکوادور، موریتانی، پاکستان، روسیه به قطعنامه رای منفی دادند. کشورهای بحرین، بورکینافاسو، کامرون، جیبوتی، گابون، غنا، اردن، مالزی، موریتس، نیجریه، اوگاندا، تایلند و اروگوئه رای ممتنع دادند.

نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در شنبه 90 فروردین 6 ساعت ساعت 10:56 عصر

پنج راز در باره قذافی

 وقتی رونالد ریگان رئیس جمهوری فقید ایالات متحده قذافی را سگ دیوانه خاورمیانه نامید، خیلی ها می گفتند قذافی از ترس سکته خواهد کرد. اگرچه این روزها قذافی مردم کشورش را قتل عام می کند اما همه می دانند که وی به خیلی ها پیشنهاد داده تا با تامین شرایطی از قدرت کناره گیری کند.

یک- او یک دیوانه است

به گزارش ایران دیپلماتیک به نقل از نیویورک تایمز، قذافی حتی به مردم خودش هم رحم نکرده است و هزاران نفر از مردم لیبی با بمباران گسترده شهرها توسط وی کشته شده اند. کتاب سبز او که در دهه هفتاد میلادی منتشر شد نشان بارزی از دیوانگی او در نظراتش می باشد. به سخنرانی 90 دقیقه ای او در سازمان ملل توجه کنید تا به میزان دیوانگی او پی ببرید. استفاده از زنان محافظ، چادر زدن در خیابان های شهرهایی که به مسافرت می رود هم نشان دیگری از دیوانگی قذافی است.

دوم- قذافی از مرگ می ترسد

وقتی رونالد ریگان رئیس جمهوری فقید ایالات متحده قذافی را سگ دیوانه خاورمیانه نامید، خیلی ها می گفتند قذافی از ترس سکته خواهد کرد. اگرچه این روزها قذافی مردم کشورش را قتل عام می کند اما همه می دانند که وی به خیلی ها پیشنهاد داده تا با تامین شرایطی از قدرت کناره گیری کند.

بعد از حمله آمریکا به عراق در سال 2003، قذافی که فکر می کرد گزینه بعدی برای سرنگونی است، تاسیسات هسته ای اش را تسلیم کرد و با پذیرفتن مسئوولیت انفجارهای لاکربی و دادن غرامت به خانواده قربانیان، خود را از مهلکه نجات داد. قذافی اگر قبلا برای زنده ماندن چنین کارهایی کرده چرا اکنون نکند؟

سوم- قذافی با کمک مزدوران خارجی دوام آورده است

مزدورانی از چاد، صربستان، اوکراین، نیجریه، سوریه و... در مواقع نیاز به کمک معمر قذافی شتافته اند. وی تاکنون با کمک آنها توانسته بر مردمش غلبه کند و چنین کشتاری راه بیندازد. یکی از پسران قذافی مسئوولیت این مزدوران را برعهده دارد و افرادی از قبیله قذافی در لیست فرماندهان آن می باشند. بسیاری از این مزدوران سالیان درازی است که در لیبی زندگی می کنند.

چهارم- منطقه پرواز ممنوع به حکومت قذافی پایان نمی دهد

آمریکایی ها در پشت پرده تلاش زیادی می کنند تا منطقه پرواز ممنوعی را همانند آنچه در عراق دوره صدام شاهد آن بودیم پدید آورند. از سویی آمریکایی ها تجربه حضور در یک کشور مسلمان را دارند. نکته اینجاست که هرگونه دخالت در یک کشور مسلمان سبب شعله ور شدن آتش جریانات ضدآمریکایی در منطقه خواهد شد.

پنجم- قذافی برود مشکل لیبی حل می شود

تنها حسن ادامه حکومت قذافی این است که اجازه نخواهد داد لیبی تکه تکه شود. بی پرده باید گفت که هیچ شخص، جانشین، حزب و گروه دسته ای برای جانشینی قذافی قابل تصور نیست و لااقل تاکنون اعلام موجودیت نکرده است. گروههای درگیر جنگ با قذافی نیز هرکدام سازجداگانه ای می زنند و متحد نیستند. با این وجود آینده لیبی بدون قذافی شاید بهتر از لیبی فعلی باشد.آنچه مسلم است غرب که آینده منافع خود را در شمال آفریقا در خطر میبیند با یک پارادوکس مواجه است از یک طرف از روی کار آمدن اسلامگرایان مخالف غرب می هراسند از طرف دیگر ادامه حکومت قذافی با شرایط فعلی نمیتواند منافع آنها را تامین کند لیبی که بین تونس ومصر قرار دارد میتواند جای پای مناسبی برای نظارت بر مصر وتونس باشد .غربی ها هرگز فکر نمیکردند تحولات خاورمیانه تا این اندازه سریع باشد لذا بسیاری از رویداد ها از دست آنها خارج شده است

نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در پنج شنبه 90 فروردین 4 ساعت ساعت 10:26 صبح

اخوان المسلمین مصر

شکی نیست که جنبش «اخوان‌ المسلمین» از مهم‌ترین حرکت‌های اسلامی تاریخ معاصر در دنیای اسلام است و طی 82 سال گذشته، تأثیرات شگرفی در حوادث منطقه‌ی خاورمیانه و جهان اسلام و عرب داشته است. البته این جمعیت یا حزب نیز همچون سایر احزاب و جریان‌های سیاسی مراحل تاریخی مختلفی را سپری کرده است که می‌توان به مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر اشاره کرد:
‏
‏1ـ مرحله اول (تأسیس): ‏

این دوران، از بنیانگذاری در سال 1928 م توسط شهید «حسن البنّاء» شروع می‌شود. در این مرحله، اخوان‌ المسلمین از لحاظ تئوریک و ساختار سازمانی با رهبری مرشد اول و مؤسس آن شکل گرفت و با ترور حسن البنّاء در 12 فوریه 1949 توسط عوامل ملک فاروق و به دستور انگلیس و آمریکا، طبق اسناد موجود، به پایان رسید. ‏

‏2ـ مرحله دوم (همکاری): ‏

این مرحله با انتخاب امام «حسن الهضیبی» به عنوان مرشد دوم و سقوط نظام پادشاهی در مصر شروع می‌شود. در این مرحله، میان رهبران اخوان‌ و افسران آزاد همراهی و وفاق کامل وجود داشت و سازمان نظامی اخوان‌در تغییر رژیم، کاملاً با گروه افسران آزاد همکاری کرد، ولی متأسفانه این دوره با سلطه‌ی مستبدانه عبدالناصر و سرکوب تمامی مخالفان و دگراندیشان، به پایان رسید. ‏

‏3ـ مرحله سوم (تقابل): ‏

افسران آزاد با دستگیری رهبران اخوان‌ المسلمین و اعدام برخی از آن‌ها، همچون شهید «عبدالقادر عوده» و شهید «شیخ محمد فرغلی» و دیگران، در تلاش بودند که جایگاه مردمی اخوان ‌را نابود کنند و قدرت و سلطه را در انحصار خود قرار دهند که با سرکوب وحشیانه و اعدام رهبران اخوان ‌همراه بود. این مرحله با مرگ ناصر در سال 1970 خاتمه یافت. اعدام شهید سید قطب و صالح عشماوی از آخرین جنایات ناصر قبل از مرگ بود. ‏

‏4ـ مرحله چهارم (آزادی تکتیکی):

این مرحله با به قدرت رسیدن سادات آغاز ‌شد. سادات برای مقابله با قدرت‌طلبی ناصریست‌ها و کمونیست‌ها، اخوانی‌ها را از زندان‌ها آزاد کرد. اخوان‌ المسلمین در این مرحله، تحت رهبری شیخ «عمر التلمسانی» مرشد سوم، به ترمیم و ساماندهی تشکیلات و افشاگری جنایات حکومت فردی و دیکتاتوری ناصر و دوران حاکمیت وی ‌پرداخت.

‏5ـ مرحله پنجم (تقابل و تضاد): ‏

این مرحله با دستگیری مجدد اخوانی‌ها در سال 1979 توسط سادات آغاز ‌شد.
اخوان‌ المسلمین انتقادات شدیدی از سیاست سازشکارانه‌ی سادات و برقراری صلح ننگین با رژیم اشغالگر فلسطین کردند و نظام با ترفندهای سیاسی و امنیتی، به سرکوب آن‌ها و دیگر مخالفین روند کمپ دیوید پرداخت و زندان‌های مصر از نو مملو از مخالفان شد. ‏
رئیس‌جمهوری کنونی مصر حسنی مبارک نیز، همچنان از سیاست سادات و ناصر در مبارزه و محدودسازی رشد فرآیند پایگاه‌های اجتماعی جنبش اخوان‌ المسلمین، پیروی می‌کند و تلاش دارد با ترفندهای سیاسی و حقوقی، اخوان‌ المسلمین را در صحنه سیاست مصر منزوی نگه دارد که با همکاری و موافقت کامل آمریکا و اسرائیل همراه است، ولی به رغم تمامی فشارها و سرکوب‌های مستمر، حرکت اخوان ‌به فعالیت خود ادامه می‌دهد و ساختار تشکیلاتی اخوان‌ المسلمین در مصر الگویی همچنان تاریخی، برای تشکل گروه‌ها و سازمان‌ها و احزاب اسلامی جهان عرب و اسلام به شمار می‌رود و به طور سنتی روی جریانات سازمانی و فکری تشکیلات اسلام سیاسی، تأثیر می‌گذارد. البته باید مشکلات تشکیلاتی اخوان‌ المسلمین را هم در سطح محلی (مصر) و هم در سطح منطقه‌ای (تشکیلات بین‌المللی اخوان) از نظر دور نداشت. ‏در واقع مشکلات سازمانی اخوان‌ المسلمین در مصر را می‌توان در محورهای زیر مورد بررسی قرار داد:‏

الف: مشروعیت تاریخی:

حاکمیت ناصر و همکاران امنیتی وی ضربات سخت و مهلکی به تشکیلات اخوان‌ المسلمین وارد کرد. مرگ امام حسن الهضیبی مرشد دوم حزب و بحران انتخاب رهبری در تشکیلات اخوان، عمق فاجعه و چگونگی ضربه به ساختار تشکیلات حزب در دوران ناصر را به خوبی نشان داد. نباید فراموش کرد که دو نهاد تشکیلاتی در رهبری و تعیین مرشد اخوان‌ المسلمین تأثیر کلیدی دارند: کمیته‌ی مرکزی (مکتب ارشاد) و تشکیلات ویژه (النظام الخاص) که هر کدام نقش مؤثری در هدایت و رهبری و تعیین خط مشی خود دارند. ‏
در پی فوت حسن الهضیبی، رهبری دستگاه ویژه النظام الخاص، در تعیین مرشد مورد نظر خود پیشدستی کرد، ولی بخشی از کادرها و تشکیلات داخل و خارج مصر، این تعیین را نپذیرفتند و بحران واقعی در دستگاه رهبری اخوان‌به وجود آمد که با انتخاب مرحوم شیخ عمر التلمسانی به عنوان مسن‌ترین مؤسس عضو اخوان‌ در سمت سومین مرشد، بحران مشروعیت رهبری به طور موقت فروکش کرد. کشمکش در رقابت میان رهبران مکتب ارشاد و رهبران دستگاه ویژه، همیشه معضل مشروعیت تاریخی رهبری را آشکار و تشکیلات را با مشکلات فراوانی روبرو می‌کند و بهانه‌ی خوبی هم از سوی حاکمیت‌ها برای سرکوب اخوان‌است. ‏

ب: ماهیت تشکیلات اخوان: ‏

گروه اخوان‌در سال 1928 توسط حسن البنّاء به عنوان یک سازمان اسلامی، خیریه، تربیتی در پرتو قانون اساسی سال 1923 مصر، به طور رسمی ثبت شد. اما سازمان اخوان، پس از شهادت حسن البنّاء و در دوره افسران آزاد به علت پیروی نکردن از اندیشه‌های ملی‌گرا و قومی ناصری، توسط ناصر منحل اعلام شد. قانون اساسی مصر دوبار در سال 1956 و سال 1971 تغییر پیدا کرد. در پرتو قانون اساسی جدید، فعالیت‌های اجتماعی و عمومی طبق قانون احزاب (1977) یا قانون جمعیت‌های خیریه (سال 1964 که در سالهای 1999 و 2002 تغییر یافت) تنظیم شده است و اخوان، همچنان با پوشش قانونی حکومتی، از هر گونه فعالیت سیاسی محروم شد. ‏
به عبارت دیگر، در اساسنامه اخوان‌ المسلمین، ماهیت ساختار سازمانی به عنوان جمعیت تربیتی، اجتماعی و ارشادی معرفی شده است و اخوانی‌ها هنوز نتوانسته‌اند به توافق برسند که در اساسنامه خود تجدیدنظر کنند، لذا ماهیت ساختاری و اساسنامه تشکیلات اخوان ‌هنوز برای فعالیت‌های سیاسی، مشکل‌زاست. ‏

ج: معضل فعالیت قانونی اخوان‌ المسلمین: ‏

با آزادی اخوانی‌ها (75ـ1971) از زندان، سادات به اخوان‌ المسلمین اجازه‌ی مشروط برای فعالیت مجدد و احیای سازمان را داد: جدایی دین از سیاست، برکناری رهبران دستگاه ویژه (تشکیلات مخفی) از مکتب ارشاد یا کمیته‌ی مرکزی و تغییر نام تشکیلات، از جمله شروط سادات برای حضور نوین اخوان‌ المسلمین در صحنه سیاست مصر بود. رهبران اخوان‌ با پیشنهادهای سادات موافقت نکردند و در نتیجه سرکوب و فشار و اتهام و دستگیری‌ها ادامه یافت. ‏

د: مسائل تشکیلات در سطح بین‌المللی: ‏

اشاره کردیم که هسته تشکیلاتی اخوان‌ المسلمین در سال 1928 در شهر اسماعیلیه به وجود آمد و پس از دو دهه افکار و اندیشه‌های حسن البنّاء و حزبش از مرزهای مصر گذشت و شعاع تأثیر فکری و سازمانی این جنبش از جاکارتا تا رباط امتداد پیدا کرد. سازماندهی و تنظیم نوع فعالیت گروه‌های اخوان‌ المسلمین در کشورهای عربی، یکی از دغدغه‌های رهبری تشکیلات بود و اندیشه‌ی ایجاد یک سازمان بین‌المللی برای گروه‌های اخوانی در دهه‌ی پنجاه به وجود آمد. سرکوبگری ناصر، اولویت ایجاد این تشکل را قدری به تعویق انداخت، اما در دوران فراری بودن مرحوم «مصطفی مشهور»، مرشد پنجم، چارچوبی برای تحقق و اجرا پیدا کرد. دیدارهای مشهور از کویت و آلمان و اقامت در آن‌ها، شالوده‌ی سازمان بین‌المللی اخوان‌ المسلمین را پی ریزی کرد. ‏تشکیـلات بین‌المللی اخوان‌ المسلمین از دو نهاد اساسی تشکیل شده است که عبارتند از:‏

‏1ـ مجلس شورای تشکیلات بین‌المللی: ‏

به مثابه کنگره بین‌المللی اخوان‌ المسلمین است و سازمان‌های اخوانی عضو، می‌توانند بر اساس جمعیت و حجم تشکیلات حزبی خود تعدادی از اعضای خود را به این کنگره معرفی کنند. ‏

‏2ـ مکتب بین‌المللی ارشاد: ‏
این نهاد از مرشد عام و هشت عضو از کشور و همچنین از اعضای شعب مختلف اخوان ‌که توسط مجلس شورای تشکیلات بین‌المللی برگزیده می‌شوند، تشکیل می‌شود. ‏
علاوه بر این دو نهاد، تشکیلات و مؤسسات اقتصادی، فنی، صنفی و پژوهشی نیز در چارچوب تشکیلات بین‌المللی اخوان‌ المسلمین فعالیت داشتند. ‏
در تلاش‌ و اقدام برای احیای حرکت اخوان‌ المسلمین، بسیاری از شخصیت‌های اسلامی که منسوب به جریان اخوان‌ المسلمین بودند یا برخی از افرادی که اصولاً عضو سازمانی و تشکیلاتی اخوان‌ نبودند، پیشنهاد و انتقاداتی در جهت اصلاح، رشد و تکامل سازمان اخوان‌ارائه کردند. آن‌ها طی نگارش کتاب‌ها و مقالاتی، افکار خود را در باب چگونگی و ضرورت اصلاح جنبش تبیین کردند. از جمله: شیخ محمد غزالی، عمر التلمسانی، جابر رزق، صلاح شادی (مصر)، شیخ سعید حوی (از رهبران اخوان ‌سوریه) عبدالله نفیسی (کویت)، کمال هلباوی (مصر) راشد غنوشی (تونس)، فتحی یکن (لبنان)، شیخ فیصل مولوی (لبنان) و محفوظ نحناح (الجزایر). ‏
همچنین روشنفکران اسلامی مستقل همچون: طارق البشری، دکتر محمد سلیم العوا، دکتر محمد عماره، دکتر سید دسوقی، دکتر جمال عطیه و دکتر کمال ابوالمجد (همگی از مصر) آرای اصلاحی و انتقادی خود را برای اصلاح حرکت اخوان‌ المسلمین ارائه و پیشنهاد کردند. ولی اغلب این پیشنهادها از سوی رهبری اخوان‌ مکتب ارشاد – مورد قبول واقع نشده است. آن‌ها معتقدند که حتی با قبول این پیشنهادها یا حتی تغییر نام سازمان، حاکمیت دیکتاتوری، امنیتی موجود، اجازه حضور فعال سیاسی در مصر به آن‌ها نخواهد داد و با توجه به ماهیت نظام حاکم، ظاهراً حق با رهبری اخوان ‌است. ‏
برخی از اخوانی‌های جهان عرب در بعد اندیشه و در زمینه اصلاح ساختاری، تلاش‌هایی برای اصلاح روند فکری و ساختاری اخوان، کرده‌اند از جمله:‏
‏1ـ دکتر حسن الترابی در سودان: که مخالف با اندیشه‌ی پیروی و تبعیت همگان از رهبری اخوان‌ المسلمین مصر است. البته سازمان‌های اخوان ‌سودان با اندیشه‌های حسن الترابی بعدها به دو گروه منشعب شد: گروه هوادار پیروی از تشکیلات مصر با همان نام اخوان‌ المسلمین به رهبری شیخ ماجد و گروه حسن الترابی که با نام‌های مختلف و سازمان‌های گوناگون و اکنون تحت عنوان «المؤتمر الشعبی» در سودان فعالیت دارد.‏
‏2ـ جنبش النهضة تونس: این تشکیلات با اندیشه‌ها و افکار راشد الغنوشی رهبری می‌شود و به رغم اختلاف در دیدگاه، ارتباطات خوبی با اخوانی‌ها دارد. البته خود شیخ راشد، همچنان به حالت تبعید در لندن به سر می‌برد و اتهام عمده‌ی وی، طرفداری از انقلاب اسلامی ایران و آیت‌الله‌ خمینی است.‏
‏3ـ جنـاح اصـلاحی اخوان‌ المسلمین اردن: این جناح با تلاش «عبدالمجید ذنیبات»، توانسته است دیدگاه‌های اصلاحی خود را بر سازمان مسلط و دیدگاه‌های سنتی جناح محمد عبدالرحمن خلیفه، مرشد قبلی اخوان ‌اردن را محدود و منزوی کند.‏
‏4ـ در الجزایر نیز حرکت اسلامی اخوان ‌به رهبری مرحوم محفوظ نحناح، روش اصلاحی اخوان ‌اردن را در پیش گرفت و برای همین منظور با دولت فعلی الجزایر همکاری کرد و نمایندگانی به پارلمان فرستاد که مورد اعتراض دیگر حرکت‌های اسلامی الجزایر قرار گرفت.‏
5ـ جنبش حماس در فلسطین: این جنبش در واقع شعبه‌ی تشکیلات اخوان ‌در سرزمین‌های اشغالی است و هنوز هم ارتباط همه جانبه‌ی نیرومندی با اخوان‌ المسلمین مصر دارد، ولی این سازمان در اندیشه سیاسی و ادبیات ایدئولوژیک خود تغییراتی داده و در سایه همین تحولات، توانسته است به جهاد مسلحانه بر ضد اشغالگران ادامه دهد و همزمان روابط خوبی را با نظام‌های سیاسی تهران و دمشق برقرار کند.‏
6ـ جناح اصلاحی در داخل اخوان‌ المسلمین مصر: در پرتو شرایط منطقه‌ای موجود و در پی فوت مرشد سوم اخوانی‌ها در سال 1986 این جناح رشد کرد. این جناح، هوادار خروج از پیله‌ی ساختاری گذشته و رفتار منطقی با مقتضیات زمانه و شرایط محلی و منطقه و جهان بوده است. ولی در گذشت‌های پی در پی رهبران انتخابی که همیشه از مسن‌ترین‌ها انتخاب می‌شوند و ممنوعیت سازمان از تشکیل جلسه عمومی مکتب ارشاد و سرکوب‌ها و دستگیری‌ها و محاکمه‌های مکرر توسط رژیم حاکم از زمان ناصر تا به امروز، باعث شده است که شرایط اصلاحات مورد نظر آماده نشود. ولی به رغم تمامی فشارها و سرکوب‌ها، سازمان اخوان‌ المسلمین مصر هم اکنون هم نیرومندترین تشکیلات سیاسی مصر است. تا آنجا که در آخرین انتخاباتی که اخوانی ها توانستند شرکت کنند، به تنهایی 18 نماینده به مجلس خلق کنونی بفرستد، ولی احزاب پنجگانه‌ی مخالف: ناصری، چپ، تجمع اشتراکی، وفد و احرار، جمعاً فقط توانستند 14 نماینده به مجلس بفرستند و روی همین اصل است که تحلیلگران سیاسی داخلی (مصر) و ناظران خارجی بر این باورند که در صورت سقوط حاکمیت فعلی، یگانه گزینه برای جانشینی، سازمان اخوان‌ المسلمین خواهد بود و البته یکی از دلایل اصلی حفظ نظام حاکم بر مصر، از سوی آمریکا، همین مسأله اساسی است. ‏
جماعت اخوان‌ المسلمین مصر به عنوان مهمترین گروه مخالف دولت، «محمد بدیع» از جناح محافظه‌کار را به عنوان جانشین «محمد مهدی عاکف» به عنوان رهبر جدید برگزید تا تحلیلگران از تغییر در رویکرد سیاسی این جنبش سخن بگویند.‏ محمد بدیع از جناح محافظه‌کار، جای محمد عاکف عضو «سپاهیان قدیمی» را در رهبری جنبش اخوان‌ المسلمین مصر گرفت.‏
مدت ریاست مهدی عاکف بر اخوان‌ المسلمین پایان یافت. وی در اکتبر سال گذشته میلادی تصمیم گرفته بود به سبب اختلافات داخلی میان محافظه‌کاران و اصلاح‌طلبان این جنبش کناره‌گیری کند.‏
عاکف در کنفرانس مطبوعاتی در قاهره تأکید کرد جانشین وی با توافق اعضای شورای مرکزی جنبش انتخاب شد. ‏به گفته وی، اخوان‌ المسلمین، طرح «پیشرفت و نجات امت اسلام» را دنبال می‌کنند.‏
به گفته تحلیلگران، جناح محافظه‌کار، نفوذ و سیطره خود را بر این جنبش همزمان با تعیین یکی از نمایندگان این جناح به عنوان هشتمین رهبر اخوان‌ المسلمین تقویت کرد.‏
محمد بدیع این جنبش را برای یک دوره شش ساله می‌گیرد.‏ عاکف در یک کنفرانس مطبوعاتی در مقر فراکسیون پارلمانی اخوان‌ المسلمین در قاره اعلام کرد محمد بدیع با تأیید و اجماع کامل تمامی اعضای شورای مرکزی که حدود 105 عضو دارد، به عنوان رهبر جدید انتخاب شد.‏
بدیع نیز پس از انتخاب، بر تمایل خود برای ارسال پیام‌های آرام‌بخش و اطمینان‌بخش به حکومت مصر و قبطی‌ها (مسیحیان) و دیگر گروه‌های مخالف تأکید کرد. ‏وی گفت: ما به حرکت گام به گام در جهت اصلاحات در چارچوب مسالمت‌آمیز و مبارزه قانونی مبتنی بر شیوه‌های گفت‌وگو و خودداری از ارعاب و تهدید، ایمان داریم و به همین سبب خشونت را در تمامی اشکالش چه از طرف حکومت‌ها، افراد، گروه‌ها یا نهادها محکوم می‌کنیم.‏
وی درباره موضع جنبش اخوان‌ المسلمین در برابر حکومت مصر گفت: ما تأکید می‌کنیم که هرگز دشمن حکومت‌ها در مصر نبوده‌ایم، هر چند آنها همواره محدودیت‌هایی را بر ضد این جنبش اعمال می‌کرده‌اند، با این حال اخوان‌ المسلمین همواره از ارائه توصیه‌ها و پیشنهادها برای خروج از بحران‌های پیاپی در کشور دریغ نکرده‌اند.‏
بدیع تأکید کرد: اخوان‌ المسلمین معتقد است حکومت مصر باید آزادی‌های شخصی یا دموکراتیک و اصل تفکیک میان قوا را رعایت کند.‏
وی گفت: موضع ما در برابر برادران مسیحی در مصر و جهان اسلام و عرب کاملا واضح و شفاف است، آنها شرکای ما در کشور و ساخت تمدن و همکاران ما در دفاع از اصول و توسعه و پیشرفت هستند.‏ بدیع تأکید کرد: اخوان‌ المسلمین معتقد است، اساس شهروندی، مشارکت کامل و برابری در حقوق و وظایف با حفظ مسائل شخصی افراد است. ‏این جنبش در ماه‌های اخیر شاهد اختلافات داخلی درباره راهبردی که باید برگزیند، بوده است.‏
این اختلافات در کنار گذاشتن «محمد حبیب» معاون رهبر سابق و «عبدالمنعم ابوالفتوح» رهبر برجسته و نماینده جریان اصلاح‌طلب این جنبش در دسامبر گذشته، تأثیرگذار بود.

رهبر جدید اخوان‌ المسلمین کیست؟

محمد بدیع در سال 1943 در «المحلة» واقع در دلتای نیل مصر به دنیا آمد، وی به شغل دامپزشکی در «بنی سویف» واقع در 100 کیلومتری جنوب قاهره اشتغال دارد. بدیع هشتمین مرشد جنبش اخوان‌ المسلمین است.
بدیع سابقه 13 سال حبس در زندان‌های حکومت مصر را دارد؛ وی اولین بار در سال 1964 به مدت نه سال و برای بار دوم در سال 1999 به مدت چهار سال به زندان افکنده شد.
وی استاد پوهنتون طب حیوانات در پوهنتون بنی سویف است.‏
محافظه‌کاران جنبش اخوان‌ المسلمین خواستار تکیه بر «اسلامی شدن» جامعه مصر هستند در حالی که اصلاح‌طلبان بر شیوه نزدیک شدن به سیاست با گشایش و انعطاف‌پذیری در برابر ائتلاف با دیگر گروه‌های مخالف حکومت مصر تکیه می‌کنند. اکتبر گذشته، اختلافاتی در داخل جنبش اخوان‌ المسلمین به وجد آمد که با توجه به تمایل شدید رهبران این جنبش برای محرمانه ماندن اوضاع داخلی آن، افشای این اختلافات یک حادثه نادر به شمار می‌رود.
‏تغییرات در رهبری اخوان‌ المسلمین در حالی انجام می‌شود که مصر برای برگزاری انتخابات پارلمانی در پاییز آینده و همچنین انتخابات ریاست جمهوری در آغاز سال 2011 آماده می‌شود.‏
جنبش اخوان‌ المسلمین به عنوان یک حزب سیاسی اجازه فعالیت ندارد، اما مقام‌های مصر با وجود بازداشت منظم اعضای این گروه مخالف، تا حدودی از فعالیتهای آن چشم‌پوشی می‌کنند.‏
این جنبش در انتخابات پارلمانی 2005 با کسب یک‌پنجم کرسی‌های پارلمان از طریق اعضایش که به عنوان مستقل به پارلمان راه یافتند، یک پیروزی تاریخی کسب کرد و همین موفقیت چشمگیر کافی بود تا حکومت حسنی مبارک که از سال 1981 همچنان ریاست جمهوری را در اختیار دارد، به طور منظم و مستمر، بازداشت اعضای این جنبش به ویژه رهبرانش را در دستور کار قرار دهد. در 21 دسامبر 2009، جنبش اخوان‌ المسلمین اعلام کرد دفتر اجرایی جدید، دارای گرایش محافظه‌کارانه و متمرکز بر دین را تعیین کرده است

موضع جریان اخوان المسلمین در اوضاع کنونی مصر

محمد غانم» نماینده اخوان المسلمین مصر در انگلیس گفته است: تنها راه پیش روی مصر در شرایط کنونی، قیام مردم

و خلاص شدن از شر حکومت حسنی مبارک همانند بن علی در تونس است و رسیدن به این هدف نیز امکان پذیر است. تفاوت هایی میان وضع تونس و مصر وجود دارد اما آنها دو بخش از ملت واحد اسلامی هستند و دراین دو کشور، ساختار سیاسی به گونه ای بوده است که مبارک و بن علی قدرت را به صورت انحصاری در اختیار خودشان داشته اند و با فساد حکومتی، خون مردم را ریختند. مخالفان باید برای دوره گذارآماده شوند تا پس از آن انتخابات آزاد برگزار شود و مردم مصر بتوانند از حقی که برای مدت طولانی از آن محروم بوده اند استفاده کنند، زیرا مبارک در همه انتخابات تقلب کرده و افرادی فاسد را از این طریق در اطراف خودش جمع کرده است. او همچنین افزوده است که آمریکا به هیچ وجه حق ندارد خواسته های خودش را به مردم مصر تحمیل کند، مصر به ملت مصر تعلق دارد و مصری ها خودشان می توانند باتوجه به باورهای خودشان به دموکراسی، حکومتشان را تعیین کنند  .

«اشرف بدر الدین» عضو گروه اخوان المسلمین مصر گفته است شیوه مقامات مصری در تهدید و بازداشت اعضای اخوان المسلمین، نه تنها باعث ترس و وحشت آنان نشده بلکه اراده آنان را در ادامه راه خود و مقابله جدید با نظام حسنی مبارک تا تحقق همه منافع ملت مصر مستحکم تر کرده است. اخوان المسلمین در راه تحقق آزادی و کرامت انسانی مردم مصر گام بر می دارد و درهمه فعالیت های آنان برای مطالبه حقوقشان شرکت می کند. شعاری که در سراسر طنین افکن شده، تغییر، آزادی، عدالت اجتماعی و لغو وضعیت فوق العاده ای است که از سی سال پیش تاکنون بر ملت مصر تحمیل شده است.  وی همچنین در ادامه بیان داشته که ما خواستار بازنگری فوری در سیاست خارجی مصر در قبال رژیم اشغالگراسرائیل و قطع روابط با این رژیم و حمایت از مقاومت در لبنان و فلسطین هستیم   . از جمله مطالبات فوری تظاهرکنندگان مصری، آزادی و عفو عمومی همه زندانیان سیاسی و افرادی است که در جریان انتفاضه اخیر بازداشت شده، تضمین آزادی احزاب و لغو محدودیت های مطبوعات و همچنین محاکمه کسانی است که ثروت آن ها در سال های حکومت مبارک و حزب ملی حاکم به طور غیرطبیعی افزایش یافته است  .

«عصام العریان» رییس بخش سیاسی اخوان المسلمین مصر قبل از بازداشت توسط نیروهای امنیتی مصر اعلام کرده است: امیدواریم حکومت نظام مبارک هر چه سریعتر پایان یابد و خشم و نارضایتی مردم بیش از این ادامه نیابد. وی همچنین ده خواسته اصلی اخوان المسلمین را اعلام کرده است که از اصلی ترین آنها می توان به انحلال مجلس تقلبی و برگزاری انتخابات آزاد و شفاف، زندگی آزاد و با کرامت، لغو حالت فوق العاده، تحقق عدالت اجتماعی و مبارزه با فاسدان دولتی اشاره کرد

نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در دوشنبه 89 بهمن 18 ساعت ساعت 4:31 عصر

ویکی لیکس چیست؟

ویکی لیکس سازمانی بین المللی است که در سوئد پایه گذاری شده و نقد ها و فاش سازی های اینترنتی از مدارک حساس سازمان های دولتی را با نام مستعار منتشر می کند و نام و نشان منبع آن ها را فاش نمی کند

سایت ویکی لیکس در سال 2006 توسط انتشارات سانشاین راه اندازی شد. پس از یک سال از راه اندازی، این سایت اعلام کرد که آرشیوی بالغ بر 2/1 میلیون مدرک دارد.

سایت جنجالی ویکی لیکس وابسته به یک سازمان غیر دولتی است.

ویکی لیکس سازمانی متشکل از گروه هایی با هدف واحد در سراسر جهان است که توسط ژولین آسانژ، یکی از طرفداران آزادی اطلاعات که زمانی هکر بوده، بنیانگذاری شده است.

او و همکارانش که اغلب وکیل هستند برای حفظ هویت افشاکنندگان از راهنمایی کارشناسانی مانند بن لوری که از پیشگامان تعریف پروتکل امنیتی اس اس ال «لایه سوکت های امن» برای انتقال امن اطلاعات از طریق اینترنت است، بهره می برند.

تاریخچه

اولین بار که ویکی لیکس در دسامبر سال 2006 در اینترنت قرار گرفت، باعث برانگیختن دیدگاه هایی متفاوت شد. بعضی ضمن تمجید از عملکرد این پایگاه از آن به عنوان پدیده ای در عرصه روزنامه نگاری تحقیقاتی یاد کردند، این در حالی است که گروهی دیگر عملکرد این پایگاه را خطری در زمینه روزنامه نگاری دانستند.

افشاگری ها درباره جنگ عراق و افغانستان

افشای بیش از 92 هزار سند سری ارتش آمریکا درباره جنگ افغانستان خشم مقامات واشینگتن را برانگیخت.

مدیران سایت ویکی لیکس که اخبار پشت پرده را افشا می کنند، این اسناد را از طریق روزنامه های نیویورک تایمز آمریکا، گاردین بریتانیا و مجله اشپیگل آلمان در اختیار عموم قرار دادند.

اسناد منتشر شده حاوی جزئیات دقیق جنگ افغانستان در سال 2004تا 2010بود.

با این حال در حالی که وزارت دفاع آمریکا، ارزیابی خسارت های ناشی از انتشار هزاران سند سری درباره جنگ افغانستان توسط وب گاه ویکی لیکس به هفته ها زمان نیاز دارد، ویکی لیکس مدعی شد که هنوز 15 هزار سند محرمانه دیگر در اختیار دارد.

رابرت گیتس وزیر دفاع آمریکا انتشار این اسناد توسط وب گاه «ویکی لیکس» را برای جان سربازان آمریکایی، متحدان و طرفداران این کشور در افغانستان بطور بالقوه خطرناک دانسته و هشدار داده است که به اعتبار ایالات متحده در جهان لطمه خواهد زد.

مقام های آمریکایی از وب گاه ویکی لیکس خواسته اند پانزده هزار سند محرمانه دیگر را که در مورد جنگ افغانستان در اختیار دارند، منتشر نکند.این اسناد غیر از هفتاد و پنج هزار سندی است که هفته گذشته از طریق سایت ویکی لیکس به رسانه ها درز کرد.

افشای اسناد محرمانه وزارت خارجه آمریکا

ویکی لیکس در تاریخ 28 نوامبر 2010 میلادی (7 آذر 1389) بخش هایی از اسناد و گزارش های طبقه بندی شده وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا را که بالغ بر250هزار سند محرمانه از وابسته های دیپلماتیک ایالات متحده آمریکا در همه نقاط جهان می شود را منتشر کرد.

در تاریخ 28نوامبر 2010، سرور وب گاه ویکی لیکس، یک ساعت قبل از افشای اسناد محرمانه وزارت خارجه آمریکا مورد حمله عدم سرویس دهی قرار گرفت اما با این وجود پنج نشریه معتبر بین المللی از جمله نیویورک تایمز، گاردین، اشپیگل، ال پایس و لوموند به صورت هم زمان، بخش هایی از این اسناد محرمانه را منتشر کردند.

نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در سه شنبه 89 دی 14 ساعت ساعت 3:55 عصر

شبیه سازی جنگ با ایران در موئسسه بروکینگز

در چهارده  دسامبر دو هزار ونه ، مرکز برنامه‌ریزی خاورمیانه سابان در مؤسسه بروکینگز وقایع سیاسی و دیپلماتیکی  ناشی از حمله احتمالی رژیم صهیونیستی به تأسیسات هسته‌ای ایران را شبیه‌سازی کرد
موسسه بروکینگز، یکی از مهم‌ترین مراکز بررسی‌های استراتژیک آمریکا است که تاثیر جدی در تصمیم‌گیری‌های مقامات سیاست‌خارجی این کشور داشته و کارشناسان آن در طول سال‌ها به عنوان مشاور و مدیران مراکز سیاسی و امنیتی آمریکا فعال بوده‌اند
کنت پولاک نویسنده این گزارش مدیر تحقیقات در مرکز سابان - مرکز مطالعات سیاست های خاورمیانه در بروکینگز- است. وی را همچنین به عنوان مدیر بخش خلیج فارس، خاور نزدیک و آسیای جنوبی در شورای امنیت ملی آمریکا نیز می‌شناسند.
پولاک در ضمن استاد ارشد تحقیقات در دانشگاه دفاع ملی آمریکا است و به عنوان تحلیلگر نظامی خلیج فارس در سیا فعالیت می‌کند
آخرین کتاب پولاک با عنوان "مسیری خارج از صحرا: استراتژی بزرگ آمریکا در خاورمیانه " است. وی همچنین کتابی با عنوان " معمای فارسی: نبرد بین ایران و آمریکا " را نیز منتشر کرده است
"شبیه‌سازی" یکی از تکنیک‌های مورد استفاده در ساختارهای تصمیم‌گیری-بخصوص در حوزه سیاست‌خارجی- کشورهای توسعه یافته است. که به این شکل که با حضور کارشناسان، گروه‌هایی تشکیل می‌شوند که هر گروه مربوط به یکی از بازیگران بین‌المللی در مساله مورد شبیه‌سازی هستند و سپس با شبیه‌سازی رفتار این بازیگران، به پیش‌بینی واکنش‌ها در برابر فعال شدن روندهایی می‌کنند که در حال حاضر هنوز در حد تئوری مطرح هستند
تهدید نظامی ایران توسط رژیم صهیونیستی یکی از موضوعاتی که مراکز امنیتی و استراتژیک غربی برای پیش‌بینی آن، اقدام به شبیه‌سازی کرده‌اند
یکی از این مراکز، مرکز سابان - مرکز مطالعات سیاست‌های خاورمیانه در بروکینگز- است که در گزارشی که در ادامه شرح و تفسیر این شبیه‌سازی را به قلم "کنت پولاک " می‌خوانید
اگر چه در این شبیه‌سازی که در اصطلاح آن را "بازی جنگ " نیز می‌خوانند، حوادثی که اتفاق می‌افتد، به شدت تحت تاثیر جنس تفکر آمریکایی- صهیونیستی است و این تاثیرات از تصمیمات اتخاذ شده توسط تیمی که نقش ایران را در بازی ایفا می‌کنند، مشاهده می‌شود؛ و با وجود اینکه نتیجه بازی نیز تحت تاثیر همین تفکر قرار گرفته، اما آنچنان که خواهید دید،سرانجام آغاز ماجراجویی علیه ایران چنان پیچیده خواهد بود که هیچ یک از کارشناسان آمریکایی و غربی جرات پیشنهاد ان را به خود نمی‌دهند
البته در برخی فراز‌های این بازی مانند "اقدام برای بستن تنگه هرمز " جهت کم کردن تنش روانی و تاثیرات این اقدام احتمالی ایران، این امکان را کم اهمیت و غیر عملی جلوه داده‌اند که این مساله نیز تحت تاثیر اغراض سیاسی در نوشتن این گزارش بوده است
به هر حال گزارش حاضر با نگاه مخالف ایران نوشته شده و مطمئنا همه فرازهای آن مورد تایید خبرگزاری فارس نیست، با این حال مطالعه آن برای شناخت شیوه فرآیند تصمیم‌گیری غرب در برابر ایران می‌تواند مفید باشد.
اشاره به این نکته نیز لازم است که "موسسه مطالعات خاورنزدیک واشنگتن " چندی پیش در گزارشی که به همین شبیه سازی و دو شبیه‌سازی دیگر و نتایج آنها پرداخته بود، ایران را تنها پیروز هر سه بازی جنگ دانست

برای مطالعه متن کامل گزارش پولاک  از شبیه سازی بر روی سایت اینترنتی ذیل کلیک نمایید

 http://khabarnamehiran.persianblog.ir/1388/12/8/

نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در شنبه 89 آذر 13 ساعت ساعت 4:17 عصر

متن کامل استراتژی پنتاگون در" دیپلماسی عمومی" + سند

دیپلماسی عمومی مفهومی است که طی پنجاه سال اخیر در روابط بین الملل مطرح شده است؛ تا قبل از آن کار دیپلمات برقراری ارتباط با دیپلمات های محل ماموریتش بود و تلاش داشت ارتباط دوطرفه ای را برای تبیین سیاست های کشورش برای دیپلمات ها و مقام های کشور پذیرنده برقرار کند 

به تدریج با تحول در عرصه دیپلماسی نهادهای اطلاعاتی، امنیتی و گاهی نیز نهادهای نظامی ارتباط های مخفی برای اقدامات جاسوسی برقرار می کردند. این ارتباط با افراد مسئول و مطلع در کشورهای مقصد بود. به این ترتیب نظریه ای در روابط خارجی شکل گرفت که بر اساس آن دیگر کار دیپلمات ارتباط برقرار کردن با دیپلمات های نیست بلکه باید علاوه بر دیپلمات ها و مسئولین محل ماموریت خود، با نخبگان آن کشور نیز ارتباط برقرار کند 

نخبگان نیز تعریفی عام داشت به عنوان مثال هنرپیشگان معروف، ورزشکاران برجسته، دانشجویان و اساتید دانشگاه، روزنامه نگاران حرفه ای در این تعریف جای می گرفت. اما این ارتباطات دیگر می بایست صریح و شفاف می بود 

به این شکل دیپلماسی عمومی تبلور یافت و کاری آشکار و شفاف و علنی شد. ارتباط برقرار کردن دیپلمات ها با نخبگان به تدریج موجب تشکل بخشی در وزارت خانه های کشورها با عنوان دیپلماسی عمومی شد که تقسیمات مختلفی داشت 

   وزارت دفاع آمریکا درهمین جهت اقدام به نگارش  استراتژی دیپلماسی عمومی خود نموده است موارد زیر  به عنوان اهداف طراحی شده در  فرآیند دیپلماسی عمومی و ارتباطات استراتژیک پنتاگون اعلام شده  است    

اول: بهبود اعتبار و مشروعیت آمریکا

دوم:تضعیف اعتبار و مشروعیت دشمنان 

سوم: متقاعد کردن مخاطبان هدف برای اتخاذ اقدامات خاصی که در جهت اعتلای اهداف بین‌المللی آمریکا هستند
 چهارم:مجبور کردن یک دشمن و یا رقیب برای اتخاذ یا پرهیز از اتخاذ یک اقدام خاص 

برای مطالعه متن کامل استراتژی دیپلماسی عمومی پنتاگون بر روی سایت اینترنتی ذیل کلیک نمایید

 http://www.mashreghnews.ir/Images/News/AtachFile/4-9-1389/FILE634262941471324436.pdf

نظر بدهید

لینک ثابت - نوشته شده توسط Abolfazl sedghi در شنبه 89 آذر 6 ساعت ساعت 10:41 صبح